Ο εξαιρετικός κύριος Λαζάρ

Σε ένα δημοτικό σχολείο στο Μόντρεαλ, ένας μικρός μαθητής πηγαίνοντας στο διάλειμμα στην τάξη του βρίσκεται μπροστά σε ένα αποτρόπαιο θέαμα. Η δασκάλα του είναι κρεμασμένη από ένα σκοινί κοντά στο παράθυρο. Ενα γεγονός μιας προσωπικής βίαιας εκτόνωσης σε ενα δημόσιο χώρο, όπως το σχολείο, όπου θεωρητικά, οι μαθητές καλούνται να δημιουργήσουν, να ξεδιπλώσουν την προσωπικότητα τους.
Ο σύλλογος των δασκάλων αντιδρά άμεσα, τροποποιώντας την αίθουσα και φυσικά ψάχνουν για αντικαταστάτη. Ο μόνος που απαντάει στην αγγελία είναι ο Μπασίρ Λαζάρ, ένας μετανάστης από την Αλγερία, που αν και δεν θα ήταν η επιλογή της δευθύντριας, συμφωνεί να τον προσλάβει.  Ερχεται λοιπον ο δάσκαλος αυτός να αντιμετωπίσει την απώλεια των παιδιών, όπως και τη δική του κρυμμένη απώλεια. Ο κύριος Λαζάρ αντιμετωπίζει τους μαθητές σαν ενήλικες που μιλούν σαν παιδιά. Παράλληλα, η ταινία αυτή μας δείχνει τη λειτουργία του σύγχρονου σχολείου στον Καναδά  όπου οι κανόνες είναι αυστηροί και δεν επιτρέπεται ο δάσκαλος να έχει καμιά επαφή με τα παιδιά. Δεν μπορεί να τους δώσει ένα ελαφρύ χτύπημα όταν κάνουν κάτι κακό ή να αγκαλιάσει ένα παιδί που το έχει ανάγκη. Οι σχέσεις των παιδιών μεταξύ τους πάλι, δεν πάντα αυτές που οι μεγάλοι πιστεύουν πως είναι, ούτε αντιμετωπίζουν τα πράγματα με τα μάτια ενός ενήλικα. Και ο διευθυντής ενός σχολείου πρέπει να παίρνει αποφάσεις όχι απαραίτητα με βάση την παιδαγωγική ικανότητα των δασκάλων του, αλλά με βάση ψυχρούς κανονισμούς, ενώ οι γονείς από την πλευρά τους ασκούν τη δική τους πίεση στο σύστημα.

Για μένα είναι ίσως η μόνη ταινία που έχω δει, η οποία αντιμετωπίζει την απώλεια και το πένθος στην τρυφερή ηλικία των παιδιών με τρόπο, με λεπτότητα, και να εστιάζει στο κέντρο της.

Ο Εξαιρετικός Κύριος Λαζάρ του Φιλίπ Φαλαρντό είναι μια μικρή ταινία, φτιαγμένη με απλούς διαλόγους και με την πιο μεγάλη καρδιά. Ο Αλγερινός Μοχάμεντ Φελάχ ερμηνεύει υπέροχα το δάσκαλο αυτό αλλά και οι μικροί πρωταγωνιστές αποδεικνύνται αντάξιοι ισως και καλύτεροι των μεγάλων.

Μέχρι η ταινία να φτάσει στην έκθεση που διαβάζει ο κύριος Λαζάρ στο τέλος, η καρδιά μας έχει γίνει σαν χρυσαλλίδα: έχει σπάσει το κουκούλι της, έχει ανοίξει τα φτερά της και έχει πετάξει...

Αξίζει να πάμε να τη δούμε!

Τροφή για σκέψη :)

  Δεν εισαι αυτο που σου συνεβει στο παρελθον- Οσο χαοτικο κι αν υπηρξε το παρελθον σου, το μελλον ειναι καθαρο, φρεσκο κι ανοιγεται μπροστα σου. Δεν εισαι οι παλιες σου συνηθειες, ουτε οι οι αποτυχιες του παρελθοντος. Δεν εισαι αυτο που οι αλλοι καποια στιγμη σε μεταχειριστηκαν. Εισαι μονο αυτο που πιστευεις οτι εισαι αυτη τη στιγμη, τωρα. Εισαι αυτο που κανεις αυτη τη στιγμη τωρα.
Το να μην παιρνεις αυτο που θελεις μπορει να ειναι ευλογια. -Το να μην παιρνεις αυτο που θελεις ειναι μερικες φορες καλη τυχη γιατι σε αναγκαζει να επαναξιολογησεις τα πραγματα, να σου ανοιξει νεες πορτες σε ευκαιριες και πληροφορηση που σε αλλη περιπτωση θα ειχες παραβλεψει. Θυμησου, καποια πραγματα στη ζωη καταρρεουν, ετσι ωστε καλυτερα πραγματα να προκυψουν.
Oταν λεμε  "work in progress" ειναι μια πολυ ωραια κατασταση να ειναι κανεις. Σταματα να υποβιβαζεις τον εαυτο σου επειδη εισαι " a work in progress". Ξεκινα να το αγαπας! Επειδη οταν βρσκεσαι σε εξελιξη δε σημαινει οτι δεν εισαι αρκετα καλος σημερα. Σημαινει οτι θελεις ενα καλυτερο αυριο και οτι ευχεσαι να αγαπησεις τον εαυτο σου ολοκληρωτικα, ετσι ωστε να μπορεις να ζησεις τη ζωη σου ολοκληρωτικα. Σημαινει οτι εισαι αποφασισμενος να θεραπευσεις την καρδια σου, να διευρυνεις το πνευμα σου και να αξιοποιησεις τα δωρα που ξερεις οτι προοριζεσαι να μοιραστεις. Μακαρι ολες οι καταστασεις να ειναι παντα σε εξελιξη και να γιορταζεις το εισαι μια εξελισσομενη εργασια.

 Κανεις αλλος δεν μπορει να το κανει για σενα- Συνεχισε να κανεις αυτο που στην καρδια σου ειναι σωστο για σενα. Ασε τα ονειρα σου να ειναι μεγαλυτερα απο τους φοβους σου και οι πραξεις σου δυνατοτερες απο τα λογια σου. Ζησε απο επιλογη, κι οχι απο τυχη. Κανε αλλαγες, μη δινεις δικαιολογιες. Να εχεις κινητρα κι οχι να χειραγωγεισαι.Δουλεψε για να διαπρεψεις κι οχι για να ανταγωνιστεις. Επελεξε να ακουσεις τη φωνουλα μεσα σου, κι οχι τις γνωμες των αλλων που θα σου φερουν συγχιση. Ειναι ο δικος σου δρομος και μονο. Αλλοι μπορει να τον περπατησουν μαζι σου, αλλα κανενας δεν θα στον περπατησει για σενα.

Η ζωη δεν ειναι ευκολη αλλα το αξιζει.- Αν περιμενεις να ειναι ετσι, συνεχεια θα απογοητευεσαι.
Το να πετυχεις οτιδηποτε αξιζει στη ζωη για σενα θελει προσπαθεια. Ετσι ξεκινα καθε μερα με το να εισαι ετοιμος να πας παραπερα απο οτι πηγες χτες και να αγωνιστεις σκληροτερα απο πριν. Πανω απ' ολα, σιγουρεψε οτι  προσαρμοζεις τις προσπαθειες σου με τους στοχους σου. Δεν ειναι ευκολο αλλα αξιζει στο τελος.