Τρίτη 6 Ιουλίου 2010
Τεντα ολα!
Everywhere I hear the sound of marching, charging feet, boy
Cause summer’s here and the time is right for fighting in the street, boy
But what can a poor boy do
Except to sing for a rock n roll band
Cause in sleepy London town
There's just no place for a street fighting man
No
Hey! think the time is right for a palace revolution
But where I live the game to play is compromise solution
Well, then what can a poor boy do
Except to sing for a rock n roll band
Cause in sleepy London town
There's no place for a street fighting man
No
Hey! said my name is called disturbance
I’ll shout and scream, I'll kill the king, I'll rail at all his servants
Well, what can a poor boy do
Except to sing for a rock n roll band
Cause in sleepy London town
There's no place for a street fighting man
No
Μανιφεστο

• Ειναι πολυ συνηθισμενο θα μου πειτε, αλλα πολυ εκνευριστικο να καθοριζεται το ποιος εισαι απο το επαγγελμα σου. Αν μαλιστα εισαι στην παρουσα φαση, στην cool κατασταση της αναζητησης εργασιας, ο κοσμος σε κοιταει με συμπονια...Αλλα ειπαμε στην Ελλαδα το παν ειναι να ξερεις να πουλας τον εαυτο σου γιατι οτι δηλωσεις εισαι!
• (Συνεχεια της προηγουμενης παραγραφου)Στο ταμειο του φεστιβαλ Αθηνων αν επιδειξεις την καρτα ανεργιας μπορεις να παρακολουθησεις δωρεαν. Λες και τωρα ξαφνικα θα γινεις κουλτουριαρης που θα επρεπε τα εισιτηρια να ειναι ετσι κι αλλιως μειωμενα..
• Συμβαινει πολυ συχνα και σε πολυ κοσμο να παθαινει ψυξη απο τα air-condition (γι' αυτο και ψηφιζω δαγκωτο ανεμιστηρα αλλα σε καποια αποσταση) και να ταλαιπωρειται καποιες μερες... αλλα μπορει να’ χεις και τα τυχερα σου και να σου κανουν μασαζ κι ερχεσαι στα ισα σου, οποτε κομπλε!
• Ειναι απιστευτα τσιριχτη, βραχνη και υστερικη ταυτοχρονα –δεν ξερω αυτο πως γινεται μη με ρωτατε- η φωνη της απεναντι και πολλες φορες μου ερχεται να της πω «ferme ta bouche» ως γαλλομαθουσα που ειμαι αλλα αν μου πει κι εκεινη οτι δεν μπορει να με ακουει να τραγουδαω???(αντε να της πω οτι ειμαι και μελος χορωδιας, σοπρανο β’!)
• Γιατι εχουν παθει ολη αυτη την υστερια τα καναλια με τους γαμους των celebrities? Που ειναι πραγματικα γαμοι για τα πανηγυρια...πιο εκκωφαντικη ξεφτιλα δεν υπαρχει.
• Αγαπητοι μου αναγνωστες θελω περισσοτερη συμμετοχη στο blog αλλιως υποχρεωτικα θα το σταματησω και το πανελληνιο θα χασει μια ελπιδοφορα συγγραφεα??!καλο?

Σάββατο 3 Ιουλίου 2010
Now here you go again
You say you want your freedom
Well who am I to keep you down
It's only right that you should
Play the way you feel it
But listen carefully to the sound
Of your loneliness
Like a heartbeat, drives you mad
In the stillness of remembering
What you had, And what you lost
And what you had, And what you lost
Chorus:
Thunder only happens when it's raining
Players only love you when they're playing
They say, women, they will come and they will go
When the rain washes you clean, you'll know
You'll know
Now here I go again, I see the crystal visions
I keep my visions to myself
It's only me who wants to wrap around your dreams and
Have you any dreams you'd like to sell
Dreams of Loneliness like a heartbeat, drives you mad
In the stillness of remembering
What you had, And what you lost
And what you had, oh what you lost
Thunder only happens when it's raining
Players only love you when they're playing
Women, they will come and they will go
When the rain washes you clean, you'll know
Oh Thunder only happens when it's raining
Players only love you when they're playing
They say, women, they will come and they will go
When the rain washes you clean, you'll know
You'll know
You will know
Oh oh oh you'll know
Καλοκαιρινη μπορα

Πηγα για ενα μπανιο στη θαλασσα σημερα το πρωι, το ειχα αναγκη να κολυμπησω, να ξεπιαστουν λιγο οι μυες μου μετα απο μια ψυξη που επαθα στην πλατη εκτεθειμενη στο air-condition..
Συναντησα βεβαια κινηση στο δρομο αλλα το κολυμπι και το αραγμα στην παραλια διαβαζοντας βιβλιο με αποζημιωσε.
Ειχα μια εντονη μερα χτες κυριως συναισθηματικα και οδηγησα αρκετα στην Αθηνα κουβαλωντας μαζι αυτο το φορτιο των σκεψεων που με εκανε επικινδυνη στο δρομο...Και σημερα που αρχισα να ησυχαζω στη θαλασσα, ο θορυβος των σκεψεων μου αρχισε να καταλαγιαζει.
Τις τελευταιες μερες νιωθω οτι με εχουν κυριευσει οι νευρωσεις μου. Ειναι σε υπερλειτουργια ο εγκεφαλος μου. Συσσωρευονται η μια πληροφορια μετα την αλλη και δεν ξερω σε ποιο πεδιο να κινηθω. Και λεω νευρωση, γιατι ενας στοχος που εχω βαλει μεσα μου, μου φαινεται αλλοτε δυσπροσιτος, αλλοτε εφικτος, αλλα ουσιαστικα δοκιμαζω λιγο πολυ την ιδια μεθοδο προσεγγισης και ολα τα σημαδια μου λενε οτι πρεπει να αλλαξω τροπο αντιμετωπισης, αλλιως θα γινω νευρωτικη!...
Κι ετσι αφου αρχιζα να ησυχαζω λιγο στη θαλασσα, στην επιστροφη ξεσπασε αυτη η υπεροχη καλοκαιρινη μπορα! Κατεβηκα απο το αυτοκινητο κανοντας σταση στο μουσειο οινου που βρισκεται λιγο πριν μπεις στην αττικη οδο. Μυρισα το χωμα και διεγερθηκαν οι αισθησεις μου, και βρεγμενη καθως ημουν ακομα απο το μπανιο, δεχομουν με πολυ χαρα τις σταγονες της βροχης πανω μου.. Πηγα να ρωτησω τις ωρες λειτουργιας του μουσειου. Ηταν εκει και κατι μηχανοβιοι που περιμεναν υπομονετικα να τελειωσει η βροχη και ειχε μια υπεροχη ησυχια το μερος αυτο. Ενιωσα τοσο ομορφα που διεκοψα την πορεια μου προς το σπιτι και απλα απολαυσα λιγο τη βολτα στη βροχη, που αυτο που θελω να πω ειναι ειναι οταν νιωθουμε οτι μαλλον το εχουμε καψει, ειναι απαραιτητο να παταμε το pause κι ας αργησουμε να φτασουμε στον προορισμο μας. Ετσι κι αλλιως, πραγματικα δεν εχει σημασια ο προορισμος, αλλα το ταξιδι!

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Συζητουσα με μια φιλη σημερα το απογευμα για τη χθεσινη βροχη και το ποσο μου αρεσε,
και μου ειπε: "καλα τρελη εισαι;" και της απαντησα οτι δεν υπαρχει πιο ωραιο πραγμα απο την καλοκαιρινη βροχη που ξεπλενει τα παντα, καθαριζει τους δρομους, μυριζει το χωμα εντονα γιατι ειχε τοσες μερες να πιει νερο και ο ηχος των σταγονων που πεφτουν με δυναμη πανω στο καγκελο του μπαλκονιου ειναι τοσο μεθυστικος!..
Προφανως για δικους μου λογους την ενιωσα ιδιαιτερα καθαρτικη τη χθεσινη νεροποντη. Ημουν στο σπιτι και δεν βρεχομουν αλλα δεν θα με πειραζε και να βρεχομουν κιολας, οπως και να' ναι το καλοκαρι δεν κρυωνεις οπως το χειμωνα.
Πραγματικα ενιωσα σαν να ειχαν θολωσει τα τζαμια μου απο τη σκονη και τωρα βλεπω πιο καθαρα!...

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010
doo-wop, doo-wop
Αυτη η μελωδια ηχει τοσο γλυκα στα αυτια μου...το τραγουδι, το ξερω απο παιδι απο τους γονεις μου, και παντα με ταξιδευε σαν παιδι αλλα και "μεγαλη" πια εχει την ιδια επιδραση πανω μου... ποσο μαλλον που τωρα ξερω για ποιον εχω μονο ματια...!
doo-wop, doo-wop!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)