Πρεπει να ειναι το τριτο αρθρο που γραφω για μενα και το ποδηλατο. Απο το καλοκαιρι ξεκινησα ποδηλαταδες στην παραλια της Ν. Μακρης με το παλιο μου mountain bike ωσπου πηρα την αποφαση τον περασμενο Οκτωβρη να παρω ενα ποδηλατο και για την Αθηνα. Δεν ειχα καμια εμπειρια του πως ειναι να κανεις ποδηλατο στην πολη, και σιγουρα δε συγκρινονται οι ησυχοι δρομοι της Μακρης με τους θορυβωδεις, συνηθως μποτιλιαρισμενους δρομους της Αθηνας, αλλα κατι οι συνεχεις απεργιες των μεσων μεταφορας εκεινη την περιοδο, κατι η κινηση στους δρομους, κατι η παροτρυνση της παρεας μου, ε, μου πηρα ποδηλατο..
Την προηγουμενη εβδομαδα αφου εκανα κατι δουλειες πηγα βολτα στον Εθνικο κηπο. Ο καιρος ηταν μελαγχολικος, ειχε συννεφια με ζεστη, ολα καλα για μια βολτα. Πηρα τον χυμο μου στο καφενειο του κηπου. Εκει που καθομουν περασε ενα γκρουπ με Γαλλους τουριστες και ο καφετζης τους χαιρετουσε με πλατυ χαμογελο. Ενω μια Φιλιπινεζα εκανε βολτα το σκυλο της κυριας της, ηρθε μια τουριστρια προχωρημενης ηλικιας στο καφενειο και παρηγγειλε καφε με κρασι λευκο...
Συνεχισα τη βολτα μου στα μονοπατια του κηπου. Ενας κηπουρος κουρευε το γκαζον, παιδια επαιζαν στην παδικη χαρα, αλλα παιδακια μαζι με τις μητερες τους χαζευαν τις νεροχειλωνες στη λιμνουλα, ενω καποιοι αλλοι εκαναν τη γυμναστικη τους τρεχοντας στον κηπο.
Εφυγα απο τη πλευρα της Στησιχωρου και μου ηρθαν οι πρωτες ψιχαλες. Ειπα μετα να διασχισω και το αλσος Παγκρατιου ποδηλατωντας αλλα σε μια γωνια πετυχα καμποσους κυριους να στοιχηματιζουν παιζοντας μπαρμπουτι και ειχαν κανει καταληψη του χωρου. Ετσι εκανα μεταβολη.
Η ψιχαλα εγινε ανοιξιατικη μπορα, ομως πολυ το ευχαριστηθηκα που πιτσιλιστικα..ανοιξη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου