Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

FB

["Η ταινια "social network" ασχολειται περισσοτερο με τη συγκρουση ενος παλιου κοσμου με εναν καινουργιο. Ενος κοσμου γαλουχημενου με μια ηθικη του παρελθοντος κοντρα σε μια μοντερνα εποχη που εχει ξεπερασει αυτη την ηθικη..Η ειρωνεια ειναι οτι ενας ακρως αντικοινωνικος νεος οπως ηταν ο Ζακερμπεργκ(ιδρυτης του fb) που ανηκει στη νεα αυτη γενια μετετρεψε την αναγκη του να ανηκει καπου σε μαζικο φαινομενο".]
["Πιστευω οτι η συγκεκριμενη ιστοσελιδα κοινωνικης δικτυωσης ειναι μια μετεξελιξη των βαριεστημενων τηλεφωνηματων που καναμε με τους φιλους μας στιγμες της ημερας που σκοτωναμε απλως το χρονο μας και δεν ειχαμε κατι σημαντικο να πουμε..]
["Ο ναρκισσισμος υπαρχει παντου. Ειναι βασικο συστατικο της ανθρωπινης φυσης. Το διαδικτυο δινει στους ανθρωπους τη δυνατοτητα να γινουν αφεντικα στο δικο τους κατασκευασμενο συμπαν, να πουλησουν μια συγκεκριμενη εικονα που επιθυμουν να προωθησουν τον εαυτο τους, να ανεβασουν τις φωτογραφιες της αρεσκειας τους, να κοινοποιησουν τις πληροφοριες και τις αποψεις που τους ενδιαφερουν κι αυτο ειναι κατι που το καταλαβαινω μεχρι ενος σημειου. Αυτο που βρισκω ανοητο και τραγικο ειναι να περνας 6-7 ωρες καθε μερα για να ασχολεισαι με αυτο. Δε μπορω ομως να φανταστω οτι ολοι οι χρηστες του fb απορρωφονται με τον ιδιο τροπο. Δεν ψαχνουν αλλοθι για τις ελαττωματικες ζωες τους."]
Αποσπασματα απο συνεντευξη του σκηνοθετη του "social network" David Fintser

Ειχα διαβασει τη συνεντευξη αυτη πριν καμια 10ρια μερες στη φαση που τα ειχα παρει εντελως με το φατσοβιβλιο. Λες και μου εφταιγε αυτο..Καθομουν και διαβαζα την πρωτη σελιδα οπου ο καθενας αναρτα τα νεα του και κανενας μας φυσικα δεν ειχε πραγματικα νεα να αναφερει. Ή τραγουδι θα ανεβασει (κι εγω μεταξυ αυτων- μου δινω το αλλοθι οτι κανω εκπομπη στο ιντερνετ και πρεπει με καποιο τροπο να διαφημιστω..-),ή θα πει ενα αποφθεγμα-ιστορια, ή θα κατεβει υποψηφιος στις χαζοδημοτικες εκλογες και θελει να δει τι ρευμα εχει, να μετρησει το σφυγμο, ή αλλος κατηγοριοποιειται στα διαφορα στατιστικα που εχει το φατσοβιβλιο αφου συμπληρωσει και δημοσιοποιησει τα τεστ προσωπικοτητας που του παρεχονται σε αφθονια, ή αλλος φωτογραφιζεται ξανα και ξανα σε διαφορετικη ποζα αλλαζοντας τη φωτογραφια του προφιλ του μεσα στην εβδομαδα 2 φορες τουλαχιστον, ή, ή....
Και ειπα να κατεβασω τα ρολα. Να βγω για λιγο απο το φατσοβιβλιο και να μην ασχολουμαι αλλα και να μην ασχολειται κανεις με το τι κανω. Μου εδωσα λιγο χρονο για να ξεχαζεψω!
Και απογοητευτηκα απο καποιους ανθρωπους που εχω αρκετο καιρο να τους μιλησω, ποσο μαλλον να τους δω απο κοντα που τσεκαραν που ημουν εκτος κοινωνικης δικτυωσης και ξανατσεκαραν ποτε εγινα εντος ξανα, και το μονο που σκεφτηκαν να κανουν ειναι να στειλουν sms ρωτοντας αφοπλιστικα, "γιατι βγηκeς απο το fb;" Δεν υπηρχε η λογικη να παρουν ενα τηλεφωνο.. Μαλιστα πηγα και να παρεξηγηθω γιατι εσφαλμενα νομισαν οτι τους μπλοκαρα!...(3 μερες ολες κι ολες ημουν εκτος, μη φανταστειτε οτι ελειψα και πολυ απο τα δρωμενα του fb!..)
Εν κατακλειδι, απο τη στιγμη που επελεξα να ειμαι μελος αυτης της τεραστιας "οικογενειας" των 500.000.000 χρηστων, δεν θα επρεπε να εκπλαγω με ολα αυτα. Βασικα, η εκπληξη ειναι που εξεπλαγην! Εφοσον επιλεγω να κοινοποιησω καποια πραγματα της ιδιωτικης μου ζωης η να εκφρασω καποιες σκεψεις η σχολια σε ανακοινωσεις αλλων, γιατι, ναι, ετσι σημερα ο κοσμος επικοινωνει, ειμαι μερος του συστηματος επιβεβαιωνοντας μαλιστα του ποσο καλα λειτουργει. Και ναι, πολλες φορες ο κοσμος θα σου πιασει κουβεντα με κατι που ειδε στο φατσοβιβλιο που ανηρτησες, ετσι για να περασει η ωρα, κατι που δεν κρυβω κι εγω το εχω κανει. Εξαλλου, γιατι στο καλο το δημοσιοποιησες αν δεν ηθελες να πιασεις κουβεντα τελικα? ε? τι λετε κι εσεις?
Εντωμεταξυ σε αναμονη της νεας ταινιας του Φιντσερ σκηνοθετη του "7" που μιλα για τον ιδρυτη του fb που σε ηλικια κατω των 30 ειναι δισεκατομμυριουχος! Για να δουμε αξιζει?

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

I do


27 of December is arrived and i think it's Saturday.
Greece is turning into white and it's cold.
We don't really care.
I keep thinking of the way that we were met
Feels like its a fairy tale
You're the princess the most beautiful I've seen
I am just a prince
I can make you play
I can make you smile
I can make you safe in my foolish arms
You're my sweetest kiss
You're my immortality
You're my pretty world spins inside my little mind little mind
Now were kissing and were saying to each other
Just a little I do
But the thing is what we really want
It cannot be said
And I promise I will never let that death
Take you from me anyway
I'll throw us stars, stars. Stars
To wish well never die
You're my brightest sun
You're my crystal sea
You're my loudest rhythm
Beats inside my heart
I will make you laugh
I will make you fly to the shinny skies where
Where well live in happiness.

Ι've just adored this song the minute I heard it last summer..

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010


Ryuichi Sakamoto:let the melody of the piano caress your ears...
someone commented that it's the kind of sadness & depression you actually want to feel..

Τι το ηθελες αυτο το "σ'αγαπω"...καλα πηγαινε η βραδια, πηγες και το πεταξες κι εκατσε στη μεση μετεωρο...

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Οκτωβρης


Μπηκε λοιπον κι ο Οκτωβρης με λιγη ψυχρουλα παραπανω και προχτες μαλιστα ειχε μια δυνατη απογευματινη βροχη την οποια τη λουστηκα κυριολεκτικα!
Κι ενω εχει αρχισει να ξεθωριαζει το καλοκαιρι που μας περασε και μαλιστα κοιτουσα τις φωτογραφιες απο Ν. Υορκη και μου φαινεται οτι ανηκουν σε αλλη εποχη, χτες για να γειωθω καλυτερα στην ελληνικη καθημερινοτητα εκανα μα βολτα μεχρι τον ΟΑΕΔ για να παρω εγκριση για το επιδομα..
Περπατουσα στη Υμηττου και παρατηρησα οτι 3 τουλαχιστον καφετεριες η μια διπλα στην αλλη εχουν βαλει ενοικιαστηριο κατι που δεν προσεξα το Σεπτεμβρη. "Ε, ρε γλεντια" λεω απο μεσα μου, σκεφτομενη οτι πριν μονο λιγο καιρο στην Υμηττου γινοταν της κακομοιρας απο τη δυνατη μουσικη που επαιζαν οι καφετεριες και απο το νεαροκοσμο κυριως που μαζευοταν. Φτανω στον ΟΑΕΔ οπου ειχε την καθιερωμενη ουρα αλλα ευτυχως μια καλη κυρια υπευθυνη ασφαλειας δινει παντα προτεραιοτητα σε οσους ειναι να παρουν την εγκριση και ετσι σε κανα 15λεπτο εφτασε και η σειρα μου.
Κρατουσα ενα μπουκαλακι νερο που το ειχα σχεδον αδειασει και μου πιανει κουβεντουλα ο κυριος που με εξυπηρετει συνηθως ο οποιος εχει κολλησει στον τοιχο πισω διαφορα τσιτατα με σελοτειπ του στυλ "λαθη δεν κανουν, αυτοι που δεν δουλευουν", "γεννηθηκα χωρις να το θελω, θα πεθανω χωρις να το θελω, γι' αυτο αφηστε με να ζησω οπως θελω" και τετοια..
-Τι εγινε ξενυχτησαμε χτες και πινουμε νερο? μου λεει.
-Οχι, παντα πινω νερο και φροντιζω να πινω τουλαχιστον 2 την ημερα, απανταω.
Του εδωσα την ταυτοτητα και περιμενα να τσεκαρει στο κομπιουτερ την ημερονηνια για να παρω εγκριση πληρωμης.
-Εμ, δε σου ειπα, κατι εκανες εσυ χτες βραδυ. Σημερα εχουμε 6 του μηνα!, μου λεει.
-Οριστε? Σημερα δεν ειναι 7 του μηνα?
-Οχι, αυριο πρεπει να ερθεις για την εγκριση.
-Α, καλα απαντησα, και εφυγα αρων αρων. Κοιτα σκεφτηκα που καταντησαμε να μας πιανει ψιλη κουβεντα ο κυριουλης και να μας βγαινει κι απο πανω! Ελεος με την αφηρημαδα μου.
Σημειωτεον οτι 7 του μηνα ηταν γενικη απεργια του δημοσιου.
Σημερα 8 του μηνος πηγα ξανα στο ΟΑΕΔ γυρω στις 10.30 και ειχε μαζευτει αρκετη ουρα που εφτανε εξω απο το κτιριο. Αλλοδαποι και Ελληνες περιμεναν, μαλιστα χαζογελουσα με τα σπαστα ελληνικα των αλλοδαπων που πεταγαν και μια αγγλικη εκφραση του στυλ «ναι,man» (ναι δικε μου, θα μεταφραζαμε). Καποια στιγμη εκει που περιμενα, περναει μια χαζογκομενα με το υφος των 800 καρδιναλιων και ανεβαινει σιναμενη κουναμενη στον 1ο οροφο στα γραφεια του ΟΑΕΔ. Μετα απο λιγο ακουω βρισιες, το στομα της να πηγαινει ροδανι, λογοφερε με καποιον αλλο που δεν μπορουσα να καταλαβω ποιος ειναι και κατεβαινει ολο συγχυση στο ισογειο οπου παιρνει ενα συνθηματικο τηλεφωνο. «Ελα απο εδω, η διευθυνση ειναι ταδε, δε μπορω να σου μιλησω τωρα» και τετοια, και σκεφτομαι ωχ! θα φερει κανα δικο της να κανει σαματα. Πλακα θα' χει σκεφτομαι, θα το δω κι αυτο. Στο μεταξυ να μυριζει απαισια στο χωλ σαν καποιος να ειχε αμολησει αερια και να βαζω τα μαλλια στα μυτη μου για να αντεξω!
Φωναζει η υπευθυνη της ασφαλειας οσους εχουν ερθει για πληρωμη και αμεσως η χαζογκομενα πετιεται μπροστα. Της φωναξα «που πας κυρια μου! Προηγουμαι!» εξηγει η υπευθυνη τη διαδικασια, «συγγνωμη, δεν μας τα εξηγησες απο πριν που να ξερω..» της απαντα το νουμερο και κανω υπομονη, πλησιαζει η σειρα μου. Την παιρνει καποιος τηλεφωνο μιλαει και καλα ισπανικα για να μην την καταλαβουν(Θεε μου τι μπαζο, αλλα με κουλτουρα δε λεω!), ο συνομιλητης της δεν καταλαβαινει και του εξηγει στα ελληνικα να μην ερθει τελικα.Κριμα χασαμε show!
Εγω ξεμπερδεψα αναιμακτα απο τον ΟΑΕΔ χωρις να παθω ασφυξια απο τις μυρωδιες και χωρις μαλλιοτραβηγματα. Βεβαια ο κυριουλης που προανεφερα και που θελει να τον αφησουμε να ζησει οπως θελει, λες και τον εμποδιζει κανεις, εβριζε με χριστοπαναγιες καποιον εκει και τρεπομαι σε φυγη.
Α ρε Ελλαδα το μεγαλειο σου!