Full moon, Fool moon

Παει σιγα-σιγα κι ο Απριλης, ο δευτερος μηνας της ανοιξης, ο δευτερος μηνας που μπλογκαρω για να με ξεμπλοκαρω. Ο μηνας που ξεκινα με διαθεση σκανταλιαρικη, αφου περιεχει την πρωταπριλια οπου λεμε ολοι ψεματα. Την πρωταπριλια πηρα την καταγγελια απολυσης μου και μπηκα κι εγω στο ταμειο ανεργιας, οπως συμβαινει τελευταια σε πολυ κοσμο. Μιλαμε για αληθινα ψεματα!
Εχει ξεκινησει μια τελειως νεα πραγματικοτητα για μενα. Δεν ξυπνω πλεον στις 6.30, οπως συνηθιζα, αλλα στις 9.00, στις 10.00, στις 11.00...χουζουρευω στο κρεβατι και σκεφτομαι τι δουλειες εχω να κανω ή να τις μεταθεσω για την επομενη. Παω πολυ περισσοτερο γυμναστηριο, εχω χρονο να βολταρω και να παω για καφε με φιλους, να γραψω στο blog και να χαζευω στο φατσοβιβλιο, να σερφαρω γενικοτερα.
Η μερα κυλαει σε αλλους ρυθμους. Ακομα κι οταν παω βολτα, παρατηρω περισσοτερο τη διαδρομη κα τους ανθρωπους απ΄οτι πριν. Επειδη βγαινεις απο τη ρουτινα που ειχες μαθει ως τωρα, εστιασεις την προσοχη σου σε αλλα σημεια.
Δε λω οτι δε μιζεριαζω η δεν κλαιγομαι, αλλα σκεφτομαι οτι αυτο που μου συμβαινει ειναι ενα δωρο, αλλιωτικο απο τα αλλα και γι' αυτο πρεπει να το ξετυλιξω σιγα-σιγα για να δω και να καταλαβω το περιεχομενο του...
Σε λιγο μπαινει ο λουλουδιασμενος Μαης, θ' αρχισω μπανια..Καλοκαιρακι μου μυριζει..
Ως τοτε ομως, ας απολαυσω την πανσεληνο σημερα!

Ερωτας στο γραφειο

1-Θελετε να βγειτε ραντεβου με εναν συναδελφο σας, αλλα δεν σας φευγει απο το μυαλο η ιδεα οτι εαν ειχατε γνωρισει αυτο το ατομο εκτος δουλειας, πιθανον να μη νιωθατε ελξη
-Αυτο συμβαινει γιατι οταν εργαζεστε μαζι με καποιο ατομο μπορει να λειτουργησει ως αφροδισιακο. Τα ατομα που ερχονται σε καθημερινη επαφη τεινουν να συμπαθιουνται περισσοτερο (η να αντιπαθιουνται περισσοτερο θα προσθετα εγω).
Τα ειδυλλια στο χωρο εργασιας ειναι συναρπαστικα επειδη συνηθως ξεκινουν κρυφα. Γι αυτο και πρεπει να ειστε σιγουροι εαν αυτο που σας ελκυει ειναι το ατομο κι οχι η ιδια η μυστικοτητα.
2-Διαισθανεστε οτι αυτο το ατομο ειναι το ιδανικο σας αλλα δεν ειστε σιγουροι κατα ποσο η σχεση με ενα συναδελφο επιτρεπεται στην εταιρεια αας και ποιος ειναι ο σωστος τροπος χειρισμου.
-Τις τελευταιες δεκαετιες εχουν γινει οι εταιρειες πιο ελαστικες και εν μερει αποτελεσε κινητρο για τους εργοδοτες το γεγονος οτι ειχαν ταλαντουχα στελεχη που συνδεονταν συναισθηματικα η παντρευονταν και δεν ηθελαν να τα εξαναγκασουν να φυγουν απο την εταιρεια. Να θυμαστε οτι ανεξαρτητως του πως θα εξελιχθει η σχεση θα εξακολουθειτε να συνεργαζεστε με αυτο το ατομο επαγγελματικα οποτε ξεκινηστε με εναν καφε η ενα γευμα παρα με το κλασικο ραντεβου(τι εννοει κλασικο, κατευθειαν στο κρεβατι??) Ετσι αν αποφασισετε οτι δεν ενδιαφερεστε, θα αποφυγετε οποιαδηποτε στιγμη αμηχανιας, λεει η Μελοντι Σειφερ, διευθυντρια εργασιακης ψυχολογιας του Πανεπιστημιου του Σικαγου.
3-Τι γινεται αν ενδιαφερεστε να συνδεθειτε συναισθηματικα με καποιον υφισταμενο σας
-Παροτι δεν απαγορευται ρητως, ενα ανωτερο στελεχος δεν θα πρεπει ποτε να συνδεεται ερωτικα με εναν υφισταμενο, γιατι εφοσον πρεπει να αξιολογεις τις επιδοσεις αυτου του ατομου, να αποφασισεις π.χ. για την προαγωγη του ειναι δυσκολο να εισαι αντικειμενικος οταν υπαρχει προσωπικη σχεση.
4-Τι προκλησεις μπορει ν’ αντιμετωπισει κανεις οταν διατηρει ερωτικη σχεση στο χωρο εργασιας
- Η επιδειξη τρυφεροτητας, η οι καβγαδες στο γραφειο δημιουργουν αμηχανια στους συναδελφους και συνιστουν αντιεπαγγελματικη συμπεριφορα. Οταν βρισκεστε στην αρχη ενος ειδυλιου νιωθετε εξαψη και το τελευταιο που νιωθετε ειναι η πιθανοτητα χωρισμου. Εντουτοις, θα πρεπει να θεσετε μεταξυ σας καποιους κανονες σεβασμου και επαγγελματικης συμπεριφορας απο την αρχη σε περιπτωση που οι δρομοι σας χωρισουν.

--οι απαντησεις, πλην της τριτης, δοθηκαν απο την ψυχολογο Τερι Λ. Ορμπουκ καθηγητρια του πανεπιστημιου του Μιτσιγκαν--

Οι ατελειωτες ωρες στη δουλεια, κοινως οταν περιοριζεις στο ελαχιστο την προσωπικη σου ζωη, ειναι ενας λογος να προκληθει ειδυλλιο στη δουλεια.
Πανω λοιπον π.χ. στην ενταση που προκαλειται οταν θελεις να στειλεις ενα report εντος προθεσμιας, και βραδιαζει κι ας πουμε παραγγελνεις και κατι απ’ εξω να φατε παρεα και λετε και καμια σαχλαμαρα παραπανω, πιστεψε με, δεν εχεις καθολου καθαρο μυαλο κι ενα κοπλιμεντο πανω στη δουλεια του στυλ,«πω, πω σκεφτομαστε το ιδιο πραγμα»,η ακομα καλυτερα ενα κοπλιμεντο πανω στην εμφανιση σου, «ωραιο αυτο το μπλουζακι που φορας σημερα, σου κολακευει τους ωμους..», αμεσως σε κανουν να ξεφευγεις και το μυαλο σου φτιαχνει σεναρια.
Η ακομα κι αν δεν δουλευεις πολλες ωρες και εισαι σε φαση αναζητησης συντροφου, σιγουρα παιζει να ψαχνεσαι και εντος γραφειου, οταν ειδικα ο κυκλος γνωριμιων σου ειναι περιορισμενος η οι περισσοτεροι φιλοι ειναι παντρεμενοι (αν εισαι πανω απο 30, ειναι πιθανο).
Πιστευω οτι λεει πολλες γενικοτητες η ψυχολογος αυτη και σιγουρα το αρθρο αυτο της "Κυριακατικης Ελευθεροτυπιας" ειναι αρκετα αποσπασματικο. Η προσωπικη μου γνωμη ειναι οτι θελει πολλα κοτσια να εχεις μια σχεση μεσα στο γραφειο γιατι κακα τα ψεματα μπορει πολυ ευκολα να γινεις ρομπα ξεκουμπωτη...!
Oταν παραιτηθηκα απο μια δουλεια γιατι μου εγινε υποβαθμιση μισθολογικη, στην ακρη του μυαλου μου υπηρχε κι ενας αλλος λογος:ηταν το εντονο φλερτ που ειχα με καποιο συναδελφο και δεν ηθελα να παρει διαφορετικη τροπη, κατι που δεν μπορουσα να το χειριστω.
Ειναι ρισκο παντως ο εργασιακος ερωτας, κι εχει πολλες παραμετρους.
Δεν ειμαι σε θεση να κρινω αν ειναι σωστο η οχι. Αν νιωσεις ερωτικα για καποιον συναδελφο σου, απολαυσε το και απενοχοποιησου!
Που ξερεις μπορει και να ειναι ο ερωτας της ζωης σου!

Ουρλιαχτο!

Ειδα τα καλυτερα μυαλα της γενιας μου να σαπιζουν απο sms, tweets και emails,
Να τριγυρνουν χαραματα με το ποντικι στο google,
γυρευοντας τη δοση τους στην πληροφορηση,
χιπστερς αγγελοκεφαλοι που φλεγονταν για την ταχυτερη ουρανια συνδεση
με το αστρικο δυναμο μεσα στη μηχανη της νυχτας,
που καλωδιωμενοι και διαδικτυωμενοι και αποβλακωμενοι
και καφεινωμενοι η ντεκαφεινωμενοι,
ξαγρυπνουσαν ζητωντας φανταστικη παρηγορια στους φιλους του facebook,
αρμενιζοντας πανω απ’τις κορφες των πολεων, με το νου τους στα σηματα.
Που ξεγυμνωσαν τον εγκεφαλο τους στα GPS κατω απο τους δορυφορους
και ειδαν παμφωτους αγγελους της Wikipedia να κανουν τυπογραφικες διορθωσεις στη συλλογικη γνωση.
Που περασαν απ’ολα τα ιντερνετ-καφε με απαστραπτοντα ακουστικα Bluetooth,
Βλεποντας παραισθησεις με avatar σε χαμηλης αναλυσης νησια της second life,
αναμεσα σε τυπους που επαιζαν warcraft.
Που τους πεταξαν εξω απο τα chatrooms με ονειρα, με ασυρματους εφιαλτες, με megapixels, με αλκοολ, με youtube, με το ματι καγκελο.
Που μισογυμνοι ανταλλασσαν msn, καiγοντας τα λεφτα τους σε παρορμητικες αγορες στο ebay.
Τρυπωνοντας στο πνευμα των καιρων μεσα απο τις συναψεις του twitter.
Που σερνονταν εβδομηντα ωρες nonstop απο το pandora στο amazon, στο ipod, στο flickr με ξεφωνητα και αρχεγονες κραυγες κα ματια απλανη, «συμμετεχοντας».

ΞΕΠΡΙΖΩΘΕΙΤΕ!
ΞΕΠΡΙΖΩΘΕΙΤΕ!
ΞΕΠΡΙΖΩΘΕΙΤΕ!
ειμαι μαζι σας στον ψυχαναγκασμο να τσεκαρω τα εισερχομενα, τα newsfeeds και το facebook.
ΞΕΠΡΙΖΩΘΕΙΤΕ!
ειμαι μαζι σας στην εξαρτηση και λαχταραω να συγκεντρωθω καπου.
ΞΕΠΡΙΖΩΘΕΙΤΕ!
ειμαι μαζι σας για να κοψουμε τον ομφαλιο λωρο των δεδομενων.
ΞΕΠΡΙΖΩΘΕΙΤΕ!
ειμαι μαζι σας για να αποσυνδεθουμε απο την κυβερνοσφαιρα.
ΞΕΠΡΙΖΩΘΕΙΤΕ!
ειμαι μαζι σας για να κατεβασουμε ταχυτητες και να γυρισουμε στο ΠΑΡΟΝ.
ΞΕΠΡΙΖΩΘΕΙΤΕ!
ειμαι μαζι σας για να ξαναβρουμε το Ναο του Χρονου.

--Εμπνευσμενη διασκευη του ποιηματος «ουρλιαχτο» του Γκινσμπεργκ, απο τους Τιφανυ Σλειν και Κεν Γκολντμπεργκ σκηνοθετες της ταινιας "connected".--

Degas

μουσειο Ηρακλειδων Θησειο

















πως βλεπει ο Degas την τεχνη












"Χορεύτρια, σε στάση γκράντ αραμπέσκ"


















"Ντυμένη χορεύτρια σε στάση ανάπαυσης"










"η μπανιερα"













"Μικρή Δεκατετράχρονη Χορεύτρια"












εσωτερικη αυλη μουσειου




Eνα μαγευτικο ταξιδι στον μπρουτζινο γλυπτο κοσμο του Degas..

Jackie brown

I was the third brother of five,
Doing whatever I had to do to survive.
I'm not saying what I did was alright,
Trying to break out of the ghetto was a day to day fight.

Been down so long, getting up didn't cross my mind,
I knew there was a better way of life that I was just trying to find.
You don't know what you'll do until you're put under pressure,
Across 110th Street is a hell of a teste..



Απο την πρωτη σκηνη που πεφτουν οι τιτλοι και βλεπουμε την Παμ Γκριαρ την πρωταγωνιστρια της ταινιας να βρισκεται πανω στον κυλιομενο διαδρομο ενος αεροδρομιου και να εχει αυτο το βλεμμα γεματο αυτοπεποιθηση και αυταρεσκεια, ηξερα οτι αυτη η ταινια θα μου αρεσει παρα πολυ!
Κι ετσι εμαθα και τον Μπομπυ Γουομακ και το τραγουδι 110th street που ειναι το τραγουδι που ξεκινα η ταινια..ωραιο φανκ μπιτ, ζεστη φωνη και βραχνη και αγαπημενο old time soul classic, enjoy!

Immigrant song

Coming from where he did
He was turned away from every door like Joseph
To even the toughest among us
That would be too much

He didn't know what it was to be black
'Till they gave him his change
But didn't want to touch his hand
To even the toughest among us
That would be too much

Isn't it just enough
How hard it is to live
Isn't it hard enough
Just to make it through a day

The secret of their fear and their suspicion
Standing there looking like an angel
In his brown shoes, his short suit
His white shirt and his cuffs a little frayed

Coming from where he did
He was such a dignified child
To even the toughest among us
That would be too much

Περπατωντας στην Αθηνα

Ανακαλυπτω ξανα εχοντας πλεον πολυ ελευθερο χρονο στη διαθεση μου, τη χαρα της βολτας χωρις να εχεις αγχος οτι θα πρεπει να προλαβεις καποιο ραντεβου η να γυρισεις νωρις σπιτι γιατι εχεις να ετοιμαστεις για την αυριανη μερα.
Τις προαλλες ξεκινησα το περπατημα απο τον Εθνικο Κηπο, οπου πραγματικα ειναι απιστευτα ειδυλιακο μερος. Μεσα στο κεντρο της πολης μια οαση: να ακους το τιτιβισμα των πουλιων, τον ηχο που κανουν οι νεροχελωνες στις μικρες λιμνουλες και καποια κοκκορια που τα εχουν σε κλουβια να λαλουν και μονο αν θελεις να επιστησεις την προσοχη σου μπορεις να ακουσεις το βουητο της πολης.

Βγαινοντας απο τον Εθνικό Κηπο απο την εξοδο της Λ. Αμαλιας και περπατωντας προς το Συνταγμα, βλεπω συγκεντρωμενο πληθος που ειχε μαζευτει για να κανει καποια πορεια. Πολλη αστυνομια υπηρχε παντου, δεν ενδιαφερθηκα να μαθω ποιοι ειχαν συγκεντρωθει και γιατι, ηθελα να συναντησω μια φιλη στην Αιολου για καφε, και περπατησα πιο γρηγορα. Απο την ησυχια του Εθνικου Κηπου, επιστροφη στην εκκωφαντικη πραγματικοτητα της Αθηνας.

























Κατεβηκα την Ερμου, που ηταν γεματη απο πλανοδιους μικροπωλητες διαφορων εθνικοτητων που πουλουσαν απο CD και τσαντες μεχρι σαπουνοφουσκες..Χαζεψα λιγο τις βιτρινες, δεν ειδα ιδιαιτερη κινηση μεσα στα μαγαζια ομως, ισως επειδη ηταν καθημερινη σκεφτηκα. Συναντησα τη φιλη μου που ειχαμε πολυ καιρο να τα πουμε, κι εκει που τα λεγαμε αμεριμνες ακουμε ποδοβολητο και βλεπουμε αρκετους εγχρωμους να τρεχουν με την πραματεια στον πεζοδρομο της Αιολου εχοντας ξοπισω τους ενοπλους αστυνομικους με γκλομπ....και ενιωσα εναν σφιξιμο στο στομαχι: ποσο βιαιη εχει γινει η πολη μας. Ειναι καθεστως εδω και μερικα χρονια παντου να κυκλοφορει αστυνομια και ειναι πανταχου παρουσα σχεδον σε καθε γωνια στο κεντρο της Αθηνας η οποια το τελευταιο πραγμα που πετυχαινει ειναι να σε κανει να νιωσεις ασφαλεια.













Αφου αποχαιρετησα τη φιλη μου, συνεχισα τον περιπατο μου προς Μονοστηρακι οπου κατα μηκος των γραμμων του τρενου εκτος απο τους πλανοδιους ειδα και 3 παπατζηδες...εδω παπας, εκει παπας, που ειναι ο παπας! Αρκετος κοσμος ηταν γυρω τους που στοιχηματιζε που να κρυβεται ο παπας...μου θυμισε το ολο σκηνικο ελληνικη ταινια και αμφιταλαντευομουν αν ειναι για γελια η για κλαματα η κατασταση...
Στην επιστροφη μου, περνωντας εξω απο τον Εθνικο Κηπο ειδα 3 εγχρωμους δεμενους με χειροπεδες και το βλεμμα τους καρφωμενο στο κενο... Γυρω τους ηταν αστυνομικοι. Προφανως δεν ειχαν αδεια για να πουλησουν την πραματεια τους.
Αυτα συμβαινουν αρκετο καιρο, απλα τωρα εχω την πολυτελεια να παρατηρω τα πραγματα μιας κι εχω το χρονο. Ειναι σαν να εχω πατησει το pause σε μια σκηνη απο μια ταινια που βλεπω στο dvd κι αρχιζω να παρατηρω πιο καθαρα διαφορα σημεια απο ολη την εικονα. Ειναι πραγματικα φοβερο πως ζουμε απο κεκτημενη ταχυτητα και αν για καποιο λογο βρεθουμε σε μια μορφη ακινησιας μονο τοτε το διαπιστωνουμε..Αραγε οντως, το διαπιστωνουμε;

Latest hot news for the sex & city!

Τα μαθατε τα νεα κοριτσια αλλα και αγορια; εκτος απο την πολυαναμενομενη ταινια «sex & the city part II» εiναι ηδη ετοιμο και θα εκδοθει βιβλιο με τη ζωη της Καρυ στην εφηβεια μεσα στο 2010 και θα λεγεται «ημερολογια της Καρυ»! H Καντας Μπουσνελ, η συγγραφεας που ειχε αυτη τη φοβερη ιδεα να μιλησει ανοιχτα για το πως βλεπουν οι συγχρονες νεορκεζες γυναικες το σεξ δεν εχει προφανως αρκεστει στην επιτυχια της σειρας που εγινε και ταινια αλλα θελει και συνεχεια.
Ουσιαστικα το βιβλιο απευθυνεται στις μικρες ηλικιες και αφορα τη ζωη της Καρυ που παει στο λυκειο την εποχη των 80ies.
Σε αρθρο που διαβασα στο «Εψιλον» οι φαν της σειρας στη Ελλαδα, μεταξυ των οποιων και η γραφουσα, ανερχονται σε 220.000 γυναικες και 120.000 ανδρες, -πιστευω αξιοσημειωτος αριθμός αφου προκειται για γυναικεια σειρα- . Απο τις 220.000 οι 103.000 ειμαστε γυναικες απο 25-44 χρονων και 33.000 γυναικες ειναι απο15-25.
Το δε καναλι Alpha που προβαλλει τη σειρα μεταμεσονυκτια, ενω για πολλα χρονια η ωρα προβολης της σειρας στο Alter δεν ηταν καθολου συγκεκριμενη με αποτελεσμα να μην μπουρουμε να παρακολουθησουμε τη ροη της σειρας, τα τελευταια περιπου 3 χρονια ειναι σαν να ζουμε τις νυχτες της μαρμοτας: τη μια νυχτα τελειωνει, την αλλη ξανα απο την αρχη!
Και αναρωτιεμαι ποσα ακομα επεισοδια πρεπει να δουμε για να εμπεδωσουμε τη σειρα αυτη ολες εμεις οι γυναικες; κοντευουμε να μαθουμε τις ατακες απ’εξω!
Εχει μπει κυριολεκτικα στο πετσι μας η ζωη τους που οπως και να ναι δεν ζουμε τοσο πλουσιοπαρουχα οπως αυτες, δεν συχναζουμε στα καλυτερα μαγαζια με τετοια συχνοτητα, ουτε φυσικα εχουμε τοσο μεγαλες ντουλαπες που να χωρουν ολα αυτα τα ρουχα και παπουτσια που φορουν οι πρωταγωνιστριες. Το σεναριο ομως ηταν και ειναι ακομα απιστευτα φρεσκο...
Δεν ξερω ποση ανταποκριση θα εχει το βιβλιο στις εφηβες, γιατι οσον αφορα π.χ. την τεχνολογια, στην εποχη των 80ies ηταν πολυ πισω τα πραγματα:καταρχας οι εφηβοι της εποχης δεν ειχαν τα i-pod για να ακουν μουσικη αλλα τις κασσετες, η για φωτογραφιες χρησιμοποιουσαν τις απλες μηχανες (οι polaroid ηταν φοβερη εξελιξη) κι οχι τις ψηφιακες που εχουμε σημερα κλπ, θελω να πω οτι δεν θα μπορουν να ταυτιστουν με τις συνηθειες τους, αλλα φανταζομαι κατι θα εχει σκεφτει για το που θα εστιασει την ιστορια η Καντας Μπουσνελ.
Προς το παρον θα αρκεστουμε στην ταινια που βγαινει στις αιθουσες στις 28 Μαιου!
Ιδωμεν!

Billy Crystal joins in parodies of When Harry Met Sally and City Slickers, and boogies through a rendition of "Now You Has Jazz" in the Muppet show.
Watch miss Piggy doing her performance of the "fake" sneeze to Billy Crystal which is a parody of course of the famous "fake orgasm" scene of "when Harry met Sally". Enjoy!

Best copliment from a man to a woman

When the hero of Jack Nicholson, a man with 0% balls in the movie, makes this incredible selfless statement to the waitress Helen Hunt. Enjoy the scene, Jack is the best!

Thoughts Part III

"A relationship is normally viewed as a connection between two individuals, such as a romantic or intimate relationship, or a parent-child relationship. These relationships usually involve some level of interdependence. People in a relationship tend to influence each other, share their thoughts and feelings, and engage in activities together. Because of this interdependence, most things that change or impact one member of the relationship will have some level of impact on the other member."
--taken from the Wikipedia--
I believe that every girl has grown up with the fairy tale of the prince who will appear some day in her life. Hollywood pictures have contributed a lot to that direction. We daydream that he has good looks, wit and he can say the right words at the right time.
And then, the disappointment comes along because we realize that there is no such thing as prince. The question raises: which are our criteria? Because in any case we must have some idea of what we want, otherwise we will be always lost and in this case dating can be very frustrating. We should be able to put the pause for a while, sit back and see what is missing in the picture, so when we date again we will know better. The important is not to lose faith.
Because when something happens in your life that you consider it big, you will be more experienced and more aware and you won't repeat the mistake to fake the future to have the present..
I have a lot of confusion in my mind these days about how men and women relate with each other and I really want your comments for this article. Let’s help each other with our thoughts, our experiences, with a song, whatever every one can do, or feel.

Νεα Υορκη τωρα

Επισκεφτηκα κι εγω την εκθεση «Hopes, dreams and Hard Times» που φιλοξενειται στο μουσειο Μπενακη στην οδο Πειραιως και αφορα το πως βλεπουν οι κατοικοι της Νεα Υορκης τρια μεγαλα θεματα: την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα, την οικονομική κρίση και την πραγματικότητα στην πόλη μετά την 11η Σεπτεμβρίου, αν και ταυτόχρονα και μοιραία, η συζήτηση απλώνεται και σε άλλα μεγάλα ζητήματα, όπως η μετανάστευση, οι κοινωνικές και φυλετικές διακρίσεις, η εγκληματικότητα και πολλά άλλα.

Ουσιαστικα προκειται για δειγμα ανθρωπων απο ολο σχεδον το κοινωνικο φασμα της Νεας Υορκης που δεχτηκε να φωτογραφηθει απο τον φωτογραφο Αλεξανδρο Κοντοβασιλη και υπαρχουν αποσπασματα απο τις συνεντευξεις που εδωσαν στο δημοσιογραφο Αχιλλεα Πεκλαρη. Η Νεα Υορκη παροτι βρισκεται στο φοντο των φωτογραφιων αυτων κανει αισθητη την παρουσια της.
Πολυ ενδιαφερουσα προσπαθεια θεωρω κι εστω νοερα ταξιδεψα στη μητροπολη του δυτικου κοσμου κρατωντας στο μυαλο μου μια εικονα καθε αλλο παρα τουριστικη.
>

Sensitive Kind

Don’t take her for granted, she has a hard time
Don’t misunderstand her or play with her mind
Treat her so gently, it will pay you in time
You’ve got to know she’s the sensitive kind
Tell her you love her, each and every night
And you will discover she will treat you right
If you believe, I know you will find
There ain’t nothing like the sensitive kind
She gets lonely waiting for you
You are the only thing to help her through
Don’t take her for granted, she has a hard time
You’ve got to know she’s the sensitive kind

for all us the sensitive ones!...

μεταΠασχαλινο ανεκδοτακι!..

Εν αρχή ο Θεός γέμισε τη γη με μπρόκολο, κουνουπίδι και σπανάκι,
πράσινα, κίτρινα και κόκκινα λαχανικά όλων των ειδών,
ώστε ο άνδρας και η γυναίκα να ζήσουν υγιεινά και παντοτινά.
Ο σατανάς όμως δημιούργησε τα Haagen Dazs και τα διάφορα cookies.
Και ρώτησε: «Λίγη ακόμη σάλτσα βύσσινου;»
και ο άνδρας απήντησε: «Ευχαρίστως!»
και η γυναίκα πρόσθεσε: «Παρακαλώ για μένα άλλη μια ζεστή βάφλα με σαντιγύ!».
Και έτσι πήραν και οι δύο από 5 κιλά .

Και ο Θεός δημιούργησε το γιαούρτι, ώστε να διατηρήσει η γυναίκα το
σώμα της όπως άρεσε στον άνδρα.
Και ο σατανάς δημιούργησε από το σιτάρι το άσπρο αλεύρι
και από το ζαχαροκάλαμο τη ζάχαρη και τα συνδύασε.
Και η γυναίκα άλλαξε νούμερο στην ένδυσή της και πήγε από το 38 στο 46.

Και έτσι είπε ο Κύριος: «Δοκίμασε το φρέσκο μαρούλι μου!»
Και ο σατανάς εφεύρε το ντρέσσιγκ και το σκορδόψωμο ως συνοδευτικά.
Και οι άνδρες και οι γυναίκες μετά από αυτή την απόλαυση
άνοιξαν τις ζώνες τους κατά τουλάχιστον μία τρύπα.

Ο Κύριος όμως είπε: «Σας έδωσα φρέσκα λαχανικά και ελαιόλαδο, στο
οποίο να μαγειρεύετε υγιεινά!»
Και ο σατανάς συνόδεψε τα φαγητά αυτά με δεύτερο πιάτο,
από νόστιμες μπουκίτσες από ψωμάκια, τυράκια camembert, αστακό σε
βούτυρο μυρωδάτο και φιλετάκια κοτόπουλου.
Και οι τιμές χοληστερίνης του ανθρώπου ανέβηκαν στα ουράνια.

Ετσι ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο αθλητικά παπούτσια, ώστε να χάσει
μερικά κιλά με την άθληση..
Και ο σατανάς δημιούργησε την δορυφορική τηλεόραση και τα DVD μαζί με
τα τηλεχειριστήρια, για να μην κουράζεται ο άνθρωπος με το ζάπινγκ.
Και οι άνδρες και οι γυναίκες γελούσαν και έκλαιγαν μπροστά την οθόνη
και άρχισαν να φοράνε ελαστικές φόρμες αδυνατίσματος.

Ετσι ο Θεός δημιούργησε την πατάτα, φτωχή σε λίπος και κάλιο και
γεμάτη θρεπτικές ουσίες.
Και ο σατανάς αφαίρεσε την φλούδα και έκοψε το εσωτερικό της σε πατατάκια,
τα οποία τηγάνησε και τα κάλυψε με πολύ αλάτι..
Και ο άνθρωπος πήρε μερικά κιλά ακόμη...

Ο Θεός όμως έφερε το άπαχο κρέας, ώστε τα τέκνα του να χορταίνουν
προλαμβάνοντας λιγότερες θερμίδες.
Και ο σατανάς έφερε τα Goodys και το τσίζμπουργκερ των 99 λεπτών.
Και ρώτησε ο σατανάς: «Θέλεις και τηγανητές πατάτες;»
Και είπε ο άνθρωπος: «Βεβαίως, μια μεγάλη μερίδα με μαγιονέζα!».
Kαι σχολίασε ο σατανάς: «Ετσι μπράβο!»
Και ο άνθρωπος έπαθε έμφραγμα.

Και ο Θεός αναστέναξε και δημιούργησε το τετραπλό μπαϊ-πάς της καρδιάς.
Και τότε ο σατανάς είπε 'είπαμε να παίζουμε τίμια'...


...Και δημιούργησε το ΙΚΑ.

Πασχα στην Κερκυρα

Παρελαση των φιλαρμονικων

Σπιαναδα

Περπατημα στους ελαιωνες

Καντουνι Αι-Σπυριδωνα

αυτο που μενει σ' εναν κοσμο που διαρκως αλλαζει...

Ποσο γρηγορα, με ιλλιγγιωδη ταχυτητα καμια φορα αλλαζουν τα "δεδομενα" απο τη μια στιγμη στην αλλη...στριβεις σε μια γωνια του δρομου και ολα οσα θεωρουσες σωστα ειναι λαθος. Οσα ηταν οι σταθερες σου δεν ισχυουν πια. Οσα εχεις, οσοι αγαπας ότι νομιζες-ολα καπνος. Προσπαθεις ν' ακινητοποιησεις την ασφαλεια σου κι ομως κατι θα σου ξεφυγει, κατι δεν υπολογισες σωστα... Οι μικρες σου ευτυχιες γλιστρουν, συχνα ανατρεπονται βιαιως.
Γι' αυτο το μονο που μπορεις να θες ειναι λιγες στιγμες χαρας. Να τις αναγνωριζεις οταν ερχονται γιατι πολλες φορες δεν ειναι αυτονοητο και να τις χαιρεσαι. Μονος σου αλλα κυριως μαζι με καποιον αλλο γιατι Χαρα που τη μοιραζεσαι ειναι διπλη χαρα.
Αυτη η χαρα ειναι για τον καθενα μας κατι αλλο: η πλατη της αγαπης σου που ανεβοκατεβαινει αναπνεοντας διπλα σου μια νυχτα που ειχες αυπνια.. ενα ταξιδι, η ματια ολο νοημα που σου εριξε ο ανθρωπος σου, το χασιμο μεσα στην τεχνη, τα γελια των φιλων, πεντε-δεκα ουισκι μονοκοπανια, ο ιλλιγος μιας σεξουαλικης επαφης, μια κυριακη στο σπιτι βλεποντας dvd αγκαλια με την αγαπη σου και εξω να βρεχει, το σωμα σου μεσα στη θαλασσα το ελληνικο καλοκαιρι, η μυρωδια της βροχης...Καθε ανθρωπος, αλλη ατζεντα. Ολα μαζι και χωρια. Υπο μια προυποθεση: σημασια εχει ν'αγαπας.
Αυτο ειναι γιορτη, οι στιγμες ισορροπιας μεταξυ χαους και θανατου. σ'ενα λεπτο σκοινι. Οσο αντεξει.
Να αγαπας
Ειναι αυτο που αντεχει πιο πολυ μεσα στην υπαρξη
---δανεισμενο και λιγο τροποποιημενο απο το editorial του lifo(1/4/10)---