Οκτωβρης

Μπηκε λοιπον κι ο Οκτωβρης με λιγη ψυχρουλα παραπανω και προχτες μαλιστα ειχε μια δυνατη απογευματινη βροχη την οποια τη λουστηκα κυριολεκτικα!
Κι ενω εχει αρχισει να ξεθωριαζει το καλοκαιρι που μας περασε και μαλιστα κοιτουσα τις φωτογραφιες απο Ν. Υορκη και μου φαινεται οτι ανηκουν σε αλλη εποχη, χτες για να γειωθω καλυτερα στην ελληνικη καθημερινοτητα εκανα μα βολτα μεχρι τον ΟΑΕΔ για να παρω εγκριση για το επιδομα..
Περπατουσα στη Υμηττου και παρατηρησα οτι 3 τουλαχιστον καφετεριες η μια διπλα στην αλλη εχουν βαλει ενοικιαστηριο κατι που δεν προσεξα το Σεπτεμβρη. "Ε, ρε γλεντια" λεω απο μεσα μου, σκεφτομενη οτι πριν μονο λιγο καιρο στην Υμηττου γινοταν της κακομοιρας απο τη δυνατη μουσικη που επαιζαν οι καφετεριες και απο το νεαροκοσμο κυριως που μαζευοταν. Φτανω στον ΟΑΕΔ οπου ειχε την καθιερωμενη ουρα αλλα ευτυχως μια καλη κυρια υπευθυνη ασφαλειας δινει παντα προτεραιοτητα σε οσους ειναι να παρουν την εγκριση και ετσι σε κανα 15λεπτο εφτασε και η σειρα μου.
Κρατουσα ενα μπουκαλακι νερο που το ειχα σχεδον αδειασει και μου πιανει κουβεντουλα ο κυριος που με εξυπηρετει συνηθως ο οποιος εχει κολλησει στον τοιχο πισω διαφορα τσιτατα με σελοτειπ του στυλ "λαθη δεν κανουν, αυτοι που δεν δουλευουν", "γεννηθηκα χωρις να το θελω, θα πεθανω χωρις να το θελω, γι' αυτο αφηστε με να ζησω οπως θελω" και τετοια..
-Τι εγινε ξενυχτησαμε χτες και πινουμε νερο? μου λεει.
-Οχι, παντα πινω νερο και φροντιζω να πινω τουλαχιστον 2 την ημερα, απανταω.
Του εδωσα την ταυτοτητα και περιμενα να τσεκαρει στο κομπιουτερ την ημερονηνια για να παρω εγκριση πληρωμης.
-Εμ, δε σου ειπα, κατι εκανες εσυ χτες βραδυ. Σημερα εχουμε 6 του μηνα!, μου λεει.
-Οριστε? Σημερα δεν ειναι 7 του μηνα?
-Οχι, αυριο πρεπει να ερθεις για την εγκριση.
-Α, καλα απαντησα, και εφυγα αρων αρων. Κοιτα σκεφτηκα που καταντησαμε να μας πιανει ψιλη κουβεντα ο κυριουλης και να μας βγαινει κι απο πανω! Ελεος με την αφηρημαδα μου.
Σημειωτεον οτι 7 του μηνα ηταν γενικη απεργια του δημοσιου.
Σημερα 8 του μηνος πηγα ξανα στο ΟΑΕΔ γυρω στις 10.30 και ειχε μαζευτει αρκετη ουρα που εφτανε εξω απο το κτιριο. Αλλοδαποι και Ελληνες περιμεναν, μαλιστα χαζογελουσα με τα σπαστα ελληνικα των αλλοδαπων που πεταγαν και μια αγγλικη εκφραση του στυλ «ναι,man» (ναι δικε μου, θα μεταφραζαμε). Καποια στιγμη εκει που περιμενα, περναει μια χαζογκομενα με το υφος των 800 καρδιναλιων και ανεβαινει σιναμενη κουναμενη στον 1ο οροφο στα γραφεια του ΟΑΕΔ. Μετα απο λιγο ακουω βρισιες, το στομα της να πηγαινει ροδανι, λογοφερε με καποιον αλλο που δεν μπορουσα να καταλαβω ποιος ειναι και κατεβαινει ολο συγχυση στο ισογειο οπου παιρνει ενα συνθηματικο τηλεφωνο. «Ελα απο εδω, η διευθυνση ειναι ταδε, δε μπορω να σου μιλησω τωρα» και τετοια, και σκεφτομαι ωχ! θα φερει κανα δικο της να κανει σαματα. Πλακα θα' χει σκεφτομαι, θα το δω κι αυτο. Στο μεταξυ να μυριζει απαισια στο χωλ σαν καποιος να ειχε αμολησει αερια και να βαζω τα μαλλια στα μυτη μου για να αντεξω!
Φωναζει η υπευθυνη της ασφαλειας οσους εχουν ερθει για πληρωμη και αμεσως η χαζογκομενα πετιεται μπροστα. Της φωναξα «που πας κυρια μου! Προηγουμαι!» εξηγει η υπευθυνη τη διαδικασια, «συγγνωμη, δεν μας τα εξηγησες απο πριν που να ξερω..» της απαντα το νουμερο και κανω υπομονη, πλησιαζει η σειρα μου. Την παιρνει καποιος τηλεφωνο μιλαει και καλα ισπανικα για να μην την καταλαβουν(Θεε μου τι μπαζο, αλλα με κουλτουρα δε λεω!), ο συνομιλητης της δεν καταλαβαινει και του εξηγει στα ελληνικα να μην ερθει τελικα.Κριμα χασαμε show!
Εγω ξεμπερδεψα αναιμακτα απο τον ΟΑΕΔ χωρις να παθω ασφυξια απο τις μυρωδιες και χωρις μαλλιοτραβηγματα. Βεβαια ο κυριουλης που προανεφερα και που θελει να τον αφησουμε να ζησει οπως θελει, λες και τον εμποδιζει κανεις, εβριζε με χριστοπαναγιες καποιον εκει και τρεπομαι σε φυγη.
Α ρε Ελλαδα το μεγαλειο σου!