Εισαι αμηχανος

Ζεις ιστορικες στιγμες, απλα το διαισθανεσαι γιατι βασικα δεν εχεις εμπερια ιστορικων στιγμων. Η ζωη σου κυλησε, μαλλον πλαδαρα, το Πολυτεχνειο το ενιωσες σαν αντανακλαση στην Επαρχια και ειδες και τα αποτελεσματα του στο σημερα, ποιοι ηταν δηλαδη στο Πολυτεχνειο και ποιοι μας κυβερνουν. Αισθανεσαι ομως οτι κατι παει να ξεθεμελιωθει.
Θες να καταλαβεις τι σου γινεται. Να αποφασισεις πως πρεπει να φερθεις. Διαβαζεις σχεδον οτι γραφεται, εισαι συνεχεια στο Ιντερνετ για πληροφορηση. Πολλες αποψεις, πολλες υποθεσεις, πολλη αμηχανια.
Αισθανεσαι πολιτικα παγιδευμενος. Το κρατος σε εχει προδωσει, σε εχει κλεψει. Αυτοι που τωρα μιλουν, ειτε ειναι παρασυρμενοι απο την οργη τους και θελουν να το διαλυσουν μια ωρα αρχυτερα μπας και πανω στην αλανα θεμελιωθει κατι υγιεστερο, ειτε ειναι οι ιδιοι που μιλουν παντα, εναλασσοντας ρολους εξουσιας αναλογα με τα γουστα του κοινου.
Εισαι με τους πρωτους και απεχθανεσαι τους δευτερους. Λλλα νιωθεις οτι κανενας απο τους δυο δεν εχει τη λυση. Η επανασταση, η αμεση δημοκρατια κλπ που λενε οι φιλοι σου ειναι ωραια..σε γεμιζουν ενθουσιασμο και ζεση ανθρωπιας αλλα οταν γυρνας σπιτι σου ξερεις οτι επανασταση δε θα γινει. Δεν τους το λες για να μη τους κοψεις τη φορα και για να μη γινεις εντελως αντιδημοφιλης. Αν και κατα βαθος το ξερουν κι αυτοι.
Δε θες να ακουσεις καν τις λυσεις οσων ειναι συνυπευθυνοι για τη σημερινη παρακμη. Το σημαντικοτερο δεν ξερεις τι θα ηταν λυση. Να παρει παραταση ζωης αυτη η οριζοντια και καθετη αποτυχια που λεγεται ελληνικο κρατος; να εκσυγχρονιστει αυτο το ειδος ψευδοδημοκρατιας που ευνοει την αδικια και την αμορφωσια; αυτο το συστημα σκεψης που οτιδηποτε αγαπας βαθια μεσα σου το θεωρει γραφικο αν οχι γελοιο;
Πας στις πλατειες ακους ο,τι σου λενε, ας καει το πελεκουδι αυριο ειναι μια αλλη μερα. Μπορει κατι να βλεπουν που εσυ δεν βλεπεις. Μπορει στις φλογες της καταστροφης να αναφανει η νεα ανθρωπια. Μπορει η οργη να μην εχει αρχικα σχεδιο αλλα να αποκτα ωριμαζοντας.
Δεν ξερεις. ΠΟΤΕ δεν ησουν επαναστατης στην πραξη. Μονο βιβλια διαβασες -κι αν- για επαναστασεις αλλων και ξενες ιστορικες στιγμες. Οι επαναστατες που γνωρισες καλλιεργουν τωρα το χωραφι τους στην Αγια Μαρινα και χαιδευουν το κεφαλι των εγγονιων τους. Αυτοι που μιλουν για επανασταση ειναι κατι παιδια, πλαδαρα οπως εσυ, φιλοι σου, πρωην σου, λιγακι στριμωγμενοι, λιγακι κακομαθημενοι, λιγακι ρομαντικοι, λιγακι υποκριτες. Ολοι καπου, καπως λερωμενοι. Ομοιοι σου. Απλως πιο σιγουροι για τον εαυτο τους. Πολυ πιο σιγουροι για τις αποψεις τους.
Εσυ δεν ξερεις. Εισαι παγιδευμενος αναμεσα στη δυση ενος συστηματος που μισεις και στη ζεστη παραζαλη του πληθους που ξυπνα απο το ληθαργο του.
Εισαι Αμηχανος.
απο το editiorial του Lifo