Η δύναμη της πρόθεσης

Ναι είναι αλήθεια πως το σύμπαν αντηχεί μόνο την αληθινή, την βαθιά αληθινή και από καρδιάς πρόθεση μας! Το αληθινό Θέλω μας... ελεύθερο από θυμό για όσα δεν έγιναν έτσι όπως τα θέλαμε... ελεύθερο από Φόβο, από το φόβο του προγραμματισμού που λέει πως αυτό που θέλουμε πολύ συνήθως δεν γίνεται! Ναι δεν γίνεται ακριβώς για αυτό το λόγo. Γιατί για αυτά που πραγματικά θέλουμε πάντα ή συνήθως πάντα, έχουμε τόσο πολύ φόβο που τελικά δεν γίνονται και ενεργοποιούμε αυτομάτως τόσο πολύ θυμό... από το συσσωρευμένο παράπονο όλων αυτών που τόσες φορές απλά... ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ!
Σήμερα εν έτη 2011 εν όψη του 2012 που πλησιάζει... όχι σάν απειλή αλλά ως χρονιά μετάβασης... και αλλαγής, η ανάγκη πια γίνεται κάθε μέρα ολοένα και πιο επιτακτική!
Αναρωτηθήκαμε άραγε τι μας έφερε εδώ? Αναλογιστήκαμε όλοι τις ευθύνες μας? Γιατί ένα μερίδιο ευθύνης αναλογεί σε όλους μας, για τις επιλογές μας, για την αδιαφορία μας, για τη μη συμμετοχή μας... γιατί λουφάξαμε όταν έπρεπε να ξυπνήσουμε... και μας έπιασαν στον ύπνο! Ούτε από πολιτική γνωρίζω, ούτε από οικονομικά, όμως ξέρω πως όλα όσα συμβαίνουν μόνο χαρά δεν μου ενεργοποιούν να νιώσω για το τώρα μου... και αν θέλω το αύριο μου να Είναι πραγματικά γεμάτο από στιγμές χαρές... κάτι πρέπει ΤΩΡΑ να κάνω!
Το μοναδικό "φίλτρο" ή κριτήριο ή κριτήριο για μένα πια θέλω να είναι η χαρά! Θέλω υγεία για να είμαι χαρούμενος, θέλω οικογένεια, φίλους, σχέση, παιδί, παιδιά, ελεύθερη γνώση, ελευθερία, αφθονία, αρμονία, εργασία/δημιουργική απασχόληση, απλά για να είμαι χαρούμενος! ΑΠΛΑ! Και τι ομορφιά έχει μέσα του αυτό το απλά... η απλότητα που φέρει η αίσθηση και το γέμισμα της χαράς! Τι μπορώ να βάλω πιο ψηλά... Ναι λοιπόν αυτό που θέλω είναι να είμαι χαρούμενος! Να ζω σε μια "οικογένεια", ή "σχέση", ή σ'ενα "κράτος" δικαίου γιατί για αγάπη δεν τολμώ ακόμα να μιλήσω!
Η Δύναμη της πρόθεσης εμπεριέχει μέσα της τα πάντα!
Γιατί μόνο όταν είναι ξεκάθαρη η πρόθεση η ενέργεια γνωρίζει την "διαδρομή" που "πρέπει" να ακολουθήσει για να πας εκεί... εκεί που η καρδιά μας θέλει! Στο αληθινή θέλω μας στην αλήθεια της καρδιάς μας... στην ψυχή μας!
Και εκεί πραγματικά δεν υπάρχουν πιο σύντομοι δρόμοι για τα μέρη που πραγματικά αξίζει να πας! Για τα μέρη για τους τόπους που η καρδιά έχει δει μα ο νους δεν βάζει!
Αυτό... και μόνο αυτό... την ελευθερία στο όνειρο... χωρίς τσιγκουνιές και μιζέριες! Χωρίς εσωτερική διτότητα του τί είναι σωστό ή λάθος, του τί είναι λογικό ή παράλογο, καλό ή κακό, αλλά του τι είναι ωφέλιμο για μένα για σένα για όλους, για το σύμπαν ολόκληρο!
Γιατί η ξεκάθαρη πρόθεση κρύβει μέσα της την κρυμμένη αρμονία του Ηρακλείτου, είναι ο μοναδικός δρόμος που οδηγεί στην Χαρά του να βιώνουμε τις στιγμές μας με αγάπη, από καρδιάς!
Τι ευτυχία! Αναρωτιέμαι αν αυτές οι χιλιάδες κόσμου που "αγανακτισμένοι" από όλα αυτά που συμβαίνουν, ξύπνησαν και σηκώθηκαν από τους καναπέδες τους και βγήκαν στους δρόμους και γέμισαν τις πλατείες... πόσο διαφορετικά θα ήταν αν η πρόθεση αντί για αγανάκτηση ήταν άλλη...
Ο Γκάντι με ανάλογο τρόπο αλλά διαφορετική πρόθεση απελευθέρωσε την Ινδία από πολλά δεινά... όμως στάθηκε απέναντι τους με άλλη πρόθεση... και από καρδιάς!
Η Αφύπνιση δεν αφορά μόνο την οικονομική κρίση... αυτό είναι η αφορμή... γιατί την κρίση την βιώνουμε χρόνια τώρα στις σχέσεις, στην οικογένεια, στην φιλία, στις συνεργασίες, στην πρόσωπο με πρόσωπο επαφή. Αυτά που χάσαμε δεν μετριούνται ούτε σε δραχμές ούτε σε ευρώ! Η Υπερηφάνεια μας, το φιλότιμο μας, η καλημέρα της γειτονίας, ο σεβασμός στο δάσκαλο, στα ήθη και στις παραδοσεις μας... το σφίξιμο του χεριού που ήταν λόγος τιμής και υπόσχεση αυτά χάσαμε και αυτά πρέπει επιτακτικά να ξαναβρούμε... μέσα μας πρώτα από όλα... γιατί στα χρόνια μας όσο περισσότερο λαμώγιο γίνεσαι τόσο πιο ψηλά ανεβαίνεις πατώντας τους πάντες και τα πάντα ξεπουλώντας αξίες... συνείδηση... ξεπουλώντας το πνεύμα, την ψυχή, την καρδιά, το θέλω της καρδιάς... ξεπουλώντας όσο όσο την Αγάπη! Μοναξιά! Άνθρωποι θυμωμένοι, φοβισμένοι, ολοκληρωτικά μόνοι ξεκομμένοι από όλους μα πάνω από όλα από τον εαυτό τους...
Η αφύπνιση είναι προσωπική υπόθεση του καθενός... και ο καθενας μας με τα δικά του "όπλα" κατεβαίνει στον πόλεμο! Σε αυτά τα χρόνια τα σπουδαία... στο ΤΩΡΑ ας κάνουμε πρώτα από όλα μέσα μας την αλλαγή... μπορούμε! Ανάσα βαθιά και πάμε... ας γεμίσουμε τα πνευμόνια μας, την καρδιά μας με αγάπη και ας επικοινωνήσουμε από εδώ από την καρδιά! Πότε νοιάστηκες τελευταία φόρα πραγματικά για τον φίλο σου, πότε τον βοήθησες πραγματικά με τον τρόπο που εκείνος το χρειάστηκε... πότε!? Πότε ήταν η τελευταία φόρα που το έκανες αληθινά για τον εαυτό σου; Πότε!? Πότε ήταν η τελευταία φορά δεν θεώρησες αδυναμία ή ντροπή να ζητήσεις βοήθεια?! Πότε...!? Αντέχουμε να υπερβαίνουμε τον εγωισμό μας και να συγχωρούμε... τους εαυτούς μας και τους άλλους, αντέχουμε να παραδεχόμαστε τα λάθη μας... αναλαμβάνουμε την ευθύνη του ενεργειακού αποτυπώματος που αφήνουμε ακόμα και από τις σκέψεις μας... από αυτά που νιώθουμε ακόμα κι όταν δεν τα λέμε?
Αυτό που μπορεί να μας αλλάξει όλους δεν είναι ο φόβος, δεν είναι ο θυμός, δεν είναι το παράπονο δεν είναι και δεν έχει ίχνος αρνητισμού... γιατί αυτές είναι δονήσεις χαμηλές και μας παρασύρουν και μας βουλιάζουν... είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι και τροφοδοτούν μη ωφέλιμες συμπεριφορές και καταστάσεις... άλλωστε τα έχουμε δοκιμάσει και δεν ξέρω που ακριβώς μας οδήγησαν... αυτό που χρειαζόμαστε είναι Αγάπη! Είναι Μοίρασμα από καρδιάς, στα λόγια στις πράξεις στη ματιά μας στο άγγιγμα μας... Άλλη καινούρια πρόθεση χρειαζόμαστε! ΟΛΟΙ!
Ας μπούμε στην καρδιά όσο επικίνδυνα κι μας έχουν πει ότι είναι... άλλωστε τι άλλο μένει να χάσουμε.... Τώρα που προσπαθούν να μας πείσουν πως όλα είναι χαμένα... τώρα ας σηκώσουμε το ανάστημα μας ψηλά στο ύψος των αληθινών περιστάσεων... και ας διεκδικήσουμε αυτό που πραγματικά αξίζουμε και μας το κλέψανε με πολύ ύπουλα κόλπα! Την ψυχή μας γονάτισαν και το δικαίωμα μας να ζούμε τις στιγμές μας με αγάπη!
ΦΤΑΝΕΙ... ΤΕΛΟΣ..! Ας βρούμε ο καθένας αλλά και όλοι μαζί τον σκοπό για τον οποίο ήρθαμε εδώ... όλοι μαζί... σε αυτή την εποχή! Το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής αποκλείεται να θέλει να μαθητεύσει σε αυτές τις ποιότητες, όσο κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά, το σκοτάδι σημαίνει απουσία φωτός. Ας βάλουμε λοιπόν ένα χεράκι κι ας τραβήξουμε τις κουρτίνες!
Αλλαγή πρόθεσης...Αλλαγή πλεύσης...

-το παραπαπανω αρθρο το βρηκα σε ενα blog και το βρηκα αρκετα ενδιαφερον-