Οικειοτητα
Αυτο που συμβαινει αναμεσα σ' ενα ζευγαρι στο σκοταδι ειναι ο πραγματικος ορισμος της λεξης ιδιωτικοτητα, οικειοτητα. Καθε ζευγαρι στον κοσμο εχει τη δυνατοτητα να γινει ενα μικρο και απομονωμενο εθνος δυο ατομων, δημιουργωντας τη δικη του κουλτουρα, τη δικη του γλωσσα και το δικο του ηθικο κωδικα οπου δεν μπορει να διεισδυσει κανενας αλλος. Η επιλογη να αγαπησουμε καποιον, αυτη η συμπυκνωση της οικειοτητας τρελαινει οποιονδηποτε επιθυμει να σε εξουσιαζει.
Αναποφασιστικοτητα
Δεν μπορουμε να επιλεξουμε τα παντα ταυτοχρονα. Ζουμε με μια τρομερη αναποφασιστικοτητα, που μας παραλυει. Πολλες φορες παιρνουμε μια αποφαση μονο και μονο για να νιωσουμε αργοτερα σαν να εχουμε πνιξει καποια αλλη προοπτικη τoυ ειναι μας αφου εχουμε συμβιβαστει με μια και μοναδικη αποφαση.
Η αμφιβολια υποδηλωνει οτι δυο πραγματα φερουν αυτοματα το ενδεχομενο της αβεβαιοτητας στη ζωη μας. Στη σημερινη εποχη επικρατει αυτη η νευρωση της αναποφασιστικοτητας. Ποσες φορες αλλωστε εχουμε συγκρινει ψυχαναγκαστικα, μετρωντας παντα τη ζωη μας σε σχεση με τη ζωη αλλων προσωπων? Αυτη η ψυχαναγκαστικη συγκριση οδηγει στο φθονο ζωης οπως αποκαλεσε ο Νιτσε. Οσον αφορα λοιπον στις σχεσεις ποσοι εργενηδες θελουν να βρισκονται σε σχεση αλλα και ποσοι που εχουν σχεση εχουν τον κρυφο ποθο να ηταν εργενηδες? Εχοντας τοση δυσκολια να αποκτησουμε βεβαιοτητα, οι αποφασεις του καθενος γινονται μομφη των αποφασεων του αλλου. Ολες αυτες οι επιλογες που εχουμε προκαλουν ισως ενα ειδος αλλοκοτου βασανου λες και τα φαντασματα ολων των επιλογων που δεν καναμε πλανονται για παντα και μας λενε " εισαι σιγουρος οτι αυτο ηθελες πραγματικα?"
Προσδοκιες
Περιμενουμε απο τον ερωτα την εμπνευση, την ευδαιμονια, περιμενουμε να ειμαστε υπευθυνοι ο ενας για τη χαρα και την ευτυχια του αλλου. Αλλα γιατι να πεφτουμε σε αυτη την παγιδα να φορτωνουμε με ενα πολυ βαρυτερο φορτιο προσδοκιων το ευθραυστο καραβι της σχεσης μας? Ευχομαι να κατανοησουμε την πληροτητα μας ο καθενας απο εμας και να μην την φορτωσουμε στον αλλο. Να δουμε τις ελλειψεις μας και να αναγνωρισουμε οτι ανηκουν αποκλειστικα σε μας κι οχι να νομιζουμε οτι ανηκουν στον αλλο. Εχοντας μαθει αυτη τη βασικη αληθεια μπορουμε να ξερουμε που τελειωνει το εγω μας και που αρχιζει το αλλου.
"Να ξερουμε οτι εγω εχω τις δικες μου ταλαιπωριες κι οχι τις δικες της, κι εκεινη εχει τις δικες της κι οχι τις δικες μου" Τ.Σ. Λιους.
Ξεμυαλισμα
Το ονειρο της πληροτητας μεσω του ερωτα ειναι απραγματοποιητο. Τα κομμενα κομματια εχουν σκορπιστει πολυ μακρια και εινα αδυνατο να τα ξαναβρουμε. Η σεξουαλικη ενωση μπορει να κανει ενα ατομο να νιωθει πληρες για ενα διαστημα. Θα ερθει καποια στιγμη ομως που δεν θα νιωθει ετσι. Η μοναξια ειναι εκεινη που μας κανει να σμιγουμε και να ξανασμιγουμε με ανθρωπους ψαχνοντας το αλλο μας μισο... Ετσι ξεκιναει το ξεμυαλισμα. Το ξεμυαλισμα οδηγει σε μια κατασταση οπου δεν μπορεις να συγκεντρωθεις σε τιποτε αλλο εκτος απο το αντικειμενο του ποθου σου. Παραμελεις δουλειες, φιλιες, εργασια και κανεις ονειρα για τον αγαπημενο σου που γινονται επιμονα και βασανιστικα. Ο τρελος ερωτας αλλαζει τη χημεια του εγκεφαλου. Οι ανθρωποι που ειναι επιρρεπεις στον τρελο ερωτα ειναι εκεινοι που περνουν δυσκολες στιγμες στη ζωη τους, οπως οταν εχουν βιωσει μια απωλεια η εχουν χασει τη δουλεια τους... Οσο πιο ασταθης νιωθεις, τοσο πιο απερισκεπτα ερωτευεσαι. Το ξεμυαλισμα ειναι μια αυταπατη, ενα τρικ του ματιου. Οταν εχεις ξεμυαλιστει με καποιον δεν κοιταζεις το προσωπο αυτο αλλα το δικο σου ειδωλο, εχεις μεθυσει απο το ονειρο της πληροτητας που προβαλεις σε εναν αγνωστο. Στη φαση αυτη εχουμε την ταση να βλεπουμε στους αγαπημενους μας καθε ειδους καταπληκτικα πραγματα ειτε ισχυουν, ειτε οχι. Φυσικα πρεπει ολοι οι εραστες να βλεπουν τους αγαπημενους τους με γενναιοδωρο βλεμμα και για αυτο και υπερεκτιμουμε τις αρετες του συντροφου μας. Συμφωνα με τον Γιουνγκ, οι 6 πρωτoι μηνες ειναι μια περιοδος καθαρης προβολης και για τους 2.
Να προσθεσω κατι που ειπε ο Σοπενχαουερ για τις ερωτικες σχεσεις. Οι ανθρωποι μοιαζουν με δυο σκατζοχοιρους τις κρυες χειμωνιατικες νυχτες. Για να μην παγωνουν τα ζωα πανε το ενα κοντα στο αλλο. Μολις ομως πλησιασουν αρκετα για να εξασφαλισουν τη ζεστασια τσιμπανε το ενα το αλλο με τα αγκαθια τους. Αυτοματα απομακρυνονται για να αποφυγουν τον πονο. Μολις ομως απομακρυνονται αρχιζουν να κρυωνουν. Το κρυο σπρωχνει το ενα προς το αλλο, τρυπιουνται και ξαναχωριζουν. Και ο κυκλος επαναλαμβανεται καθως παλευουν να βρουν την ιδανικη αποσταση.
Τα παραπανω ειναι αποσπασματα απο ενα βιβλιο που διαβασα της Elizabeth Gilbert με τιτλο "committed". Μου αρεσαν σαν σκεψεις γι' αυτο και τα παραθετω.
Αυτο που συμβαινει αναμεσα σ' ενα ζευγαρι στο σκοταδι ειναι ο πραγματικος ορισμος της λεξης ιδιωτικοτητα, οικειοτητα. Καθε ζευγαρι στον κοσμο εχει τη δυνατοτητα να γινει ενα μικρο και απομονωμενο εθνος δυο ατομων, δημιουργωντας τη δικη του κουλτουρα, τη δικη του γλωσσα και το δικο του ηθικο κωδικα οπου δεν μπορει να διεισδυσει κανενας αλλος. Η επιλογη να αγαπησουμε καποιον, αυτη η συμπυκνωση της οικειοτητας τρελαινει οποιονδηποτε επιθυμει να σε εξουσιαζει.
Αναποφασιστικοτητα
Δεν μπορουμε να επιλεξουμε τα παντα ταυτοχρονα. Ζουμε με μια τρομερη αναποφασιστικοτητα, που μας παραλυει. Πολλες φορες παιρνουμε μια αποφαση μονο και μονο για να νιωσουμε αργοτερα σαν να εχουμε πνιξει καποια αλλη προοπτικη τoυ ειναι μας αφου εχουμε συμβιβαστει με μια και μοναδικη αποφαση.
Η αμφιβολια υποδηλωνει οτι δυο πραγματα φερουν αυτοματα το ενδεχομενο της αβεβαιοτητας στη ζωη μας. Στη σημερινη εποχη επικρατει αυτη η νευρωση της αναποφασιστικοτητας. Ποσες φορες αλλωστε εχουμε συγκρινει ψυχαναγκαστικα, μετρωντας παντα τη ζωη μας σε σχεση με τη ζωη αλλων προσωπων? Αυτη η ψυχαναγκαστικη συγκριση οδηγει στο φθονο ζωης οπως αποκαλεσε ο Νιτσε. Οσον αφορα λοιπον στις σχεσεις ποσοι εργενηδες θελουν να βρισκονται σε σχεση αλλα και ποσοι που εχουν σχεση εχουν τον κρυφο ποθο να ηταν εργενηδες? Εχοντας τοση δυσκολια να αποκτησουμε βεβαιοτητα, οι αποφασεις του καθενος γινονται μομφη των αποφασεων του αλλου. Ολες αυτες οι επιλογες που εχουμε προκαλουν ισως ενα ειδος αλλοκοτου βασανου λες και τα φαντασματα ολων των επιλογων που δεν καναμε πλανονται για παντα και μας λενε " εισαι σιγουρος οτι αυτο ηθελες πραγματικα?"
Προσδοκιες
Περιμενουμε απο τον ερωτα την εμπνευση, την ευδαιμονια, περιμενουμε να ειμαστε υπευθυνοι ο ενας για τη χαρα και την ευτυχια του αλλου. Αλλα γιατι να πεφτουμε σε αυτη την παγιδα να φορτωνουμε με ενα πολυ βαρυτερο φορτιο προσδοκιων το ευθραυστο καραβι της σχεσης μας? Ευχομαι να κατανοησουμε την πληροτητα μας ο καθενας απο εμας και να μην την φορτωσουμε στον αλλο. Να δουμε τις ελλειψεις μας και να αναγνωρισουμε οτι ανηκουν αποκλειστικα σε μας κι οχι να νομιζουμε οτι ανηκουν στον αλλο. Εχοντας μαθει αυτη τη βασικη αληθεια μπορουμε να ξερουμε που τελειωνει το εγω μας και που αρχιζει το αλλου.
"Να ξερουμε οτι εγω εχω τις δικες μου ταλαιπωριες κι οχι τις δικες της, κι εκεινη εχει τις δικες της κι οχι τις δικες μου" Τ.Σ. Λιους.
Ξεμυαλισμα
Το ονειρο της πληροτητας μεσω του ερωτα ειναι απραγματοποιητο. Τα κομμενα κομματια εχουν σκορπιστει πολυ μακρια και εινα αδυνατο να τα ξαναβρουμε. Η σεξουαλικη ενωση μπορει να κανει ενα ατομο να νιωθει πληρες για ενα διαστημα. Θα ερθει καποια στιγμη ομως που δεν θα νιωθει ετσι. Η μοναξια ειναι εκεινη που μας κανει να σμιγουμε και να ξανασμιγουμε με ανθρωπους ψαχνοντας το αλλο μας μισο... Ετσι ξεκιναει το ξεμυαλισμα. Το ξεμυαλισμα οδηγει σε μια κατασταση οπου δεν μπορεις να συγκεντρωθεις σε τιποτε αλλο εκτος απο το αντικειμενο του ποθου σου. Παραμελεις δουλειες, φιλιες, εργασια και κανεις ονειρα για τον αγαπημενο σου που γινονται επιμονα και βασανιστικα. Ο τρελος ερωτας αλλαζει τη χημεια του εγκεφαλου. Οι ανθρωποι που ειναι επιρρεπεις στον τρελο ερωτα ειναι εκεινοι που περνουν δυσκολες στιγμες στη ζωη τους, οπως οταν εχουν βιωσει μια απωλεια η εχουν χασει τη δουλεια τους... Οσο πιο ασταθης νιωθεις, τοσο πιο απερισκεπτα ερωτευεσαι. Το ξεμυαλισμα ειναι μια αυταπατη, ενα τρικ του ματιου. Οταν εχεις ξεμυαλιστει με καποιον δεν κοιταζεις το προσωπο αυτο αλλα το δικο σου ειδωλο, εχεις μεθυσει απο το ονειρο της πληροτητας που προβαλεις σε εναν αγνωστο. Στη φαση αυτη εχουμε την ταση να βλεπουμε στους αγαπημενους μας καθε ειδους καταπληκτικα πραγματα ειτε ισχυουν, ειτε οχι. Φυσικα πρεπει ολοι οι εραστες να βλεπουν τους αγαπημενους τους με γενναιοδωρο βλεμμα και για αυτο και υπερεκτιμουμε τις αρετες του συντροφου μας. Συμφωνα με τον Γιουνγκ, οι 6 πρωτoι μηνες ειναι μια περιοδος καθαρης προβολης και για τους 2.
Να προσθεσω κατι που ειπε ο Σοπενχαουερ για τις ερωτικες σχεσεις. Οι ανθρωποι μοιαζουν με δυο σκατζοχοιρους τις κρυες χειμωνιατικες νυχτες. Για να μην παγωνουν τα ζωα πανε το ενα κοντα στο αλλο. Μολις ομως πλησιασουν αρκετα για να εξασφαλισουν τη ζεστασια τσιμπανε το ενα το αλλο με τα αγκαθια τους. Αυτοματα απομακρυνονται για να αποφυγουν τον πονο. Μολις ομως απομακρυνονται αρχιζουν να κρυωνουν. Το κρυο σπρωχνει το ενα προς το αλλο, τρυπιουνται και ξαναχωριζουν. Και ο κυκλος επαναλαμβανεται καθως παλευουν να βρουν την ιδανικη αποσταση.
Τα παραπανω ειναι αποσπασματα απο ενα βιβλιο που διαβασα της Elizabeth Gilbert με τιτλο "committed". Μου αρεσαν σαν σκεψεις γι' αυτο και τα παραθετω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου