Διανυω μια περιοδο στη ζωη μου οπου δοκιμαζω τι μου αρεσει και τι οχι, τις αντοχες μου γενικοτερα. Την πρωτη φορα που δοκιμασα το σκαρφαλωμα σε βραχο ηταν μετα απο παροτρυνση της παρεας μου για να δω περι τινος προκειται. Καθολου δηλαδη δεν ημουν αποφασισμενη για το που θελω να φτασω. Φοβηθηκα και ημουν εντελως γαντζωμενη στο βραχο. Εφτασα μεχρι τα μισα της διαδρομης. Τη δευτερη φορα ημουν πιο αποφασισμενη του τι πηγαινα να κανω και μου αρεσε καλυτερα. Ο φοβος υπηρχε παντα. Και ειναι οξυμωρο γιατι πραγματικα δεν υπαρχει περιπτωση να παθεις κατι αφου εισαι πολυ καλα ασφαλισμενος.
Σιγουρα αν ξεπερασεις αυτο το φοβο και εχεις περισσοτερη εμπιστοσυνη στο σωμα σου μπορεις να ανεβεις πιο ψηλα και η θεα μετα απο ψηλα ανταμοιβει την προσπαθεια. Και χτες πρωτη φορα ειδα μια αναρριχητικη πορεια σε ενα βραχο στον Υμηττο που σκεφτηκα οτι καποια στιγμη θα ηθελα να κατσω στο παταρι εκει ψηλα και να αγναντευσω τη θεα..
Λες να φαω κολλημα?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου