Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Και κατι ακομα

Κάθε σχέση είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για να εργαστεί κάποιος με σκοπό να κατανοήσει τον εαυτό του και να εξαγνίσει τις εγωιστικές τάσεις του. Κάθε σχέση μας προσφέρει δυνατότητες για να μάθουμε την θυσία και την συνεργασία.

Στις σχέσεις μας, ο εγωισμός μας, ο εγωκεντρισμός μας, τα συναισθηματικά και διανοητικά μπλοκαρίσματά μας αντανακλώνται πίσω σε μας μέσα από δυσάρεστες εμπλοκές με τον σύντροφό μας. Τα αρνητικά συναισθήματα που έχουμε σε μια σχέση δεν είναι άλλο παρά μια αντανάκλαση της δικής μας έλλειψης αγάπης και ωριμότητας.

Κάθε σχέση συμβάλλει στην εξέλιξη μας. Όσο πιο δύσκολη η σχέση, τόσες περισσότερες και οι ευκαιρίες για μάθηση. Μόνο μέσα από την επαφή με τον άλλο, μέσα από τις σχέσεις ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις αδυναμίες, τις ανασφάλειες και τις προσκολλήσεις μας. Έτσι, κάθε σχέση μας βάζει το δίλημμα να υποφέρουμε ή να αναπτυχθούμε. Στην πορεία, καταλαβαίνουμε ότι στην πραγματικότητα μόνο όταν αντιμετωπίσουμε κατάματα τις ανασφάλειες και τα προβλήματα μας μπορούμε να μάθουμε και να εξελιχτούμε. Όσο πιο δύσκολη η σχέση, τόσο μεγαλύτερη η ευκαιρία για ανάπτυξη.

Κάθε σχέση μας βάζει μπροστά στην πρόκληση να μάθουμε να δίνουμε, αντί να εστιαζόμαστε στο τι παίρνουμε από τον άλλον. Οι περισσότερες σχέσεις αποτυγχάνουν γιατί τα άτομα που μπαίνουν σ΄ αυτήν ζητάνε από τον άλλον να τους καλύψει τις ελλείψεις και τις ανάγκες του. Κρίνουμε τον άλλο σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας, και είναι πολλοί εκείνοι που θεωρούν τις επιθυμίες τους ανάγκη και χάνουν τον εαυτό τους μέσα σε μια σχέση. ¨όμως ο σκοπός της σχέσης δεν είναι να έχεις κάποιον άλλον που να μπορεί να σε γεμίσει. Είναι το να έχεις έναν άλλο με τον οποίο να μπορείς να μοιραστείς την πληρότητά σου.

Κάθε άτομο με το οποίο κάνουμε σχέση είναι το σωστό άτομο για το επίπεδο της εξέλιξής μας. Εμείς στην ουσία προσκαλούμε στην ζωή μας τον σύντροφό μας για να μάθει κάποιο συγκεκριμένο μάθημα που πρέπει να πάρουμε και οι 2 εκείνη την φάση της ζωής μας. Όταν λέτε ότι μπλέξατε με λάθος άτομο, στην ουσία ομολογείτε ότι δεν μπορέσατε να διακρίνετε την ευκαιρία για ανάπτυξή σας και νικηθήκατε από τις προσκολλήσεις και τις ανασφάλειές σας.

Kάθε σχέση μας προσφέρει την ευκαιρία να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε το διαφορετικό, αυτό που βαδίζει παράλληλα με εμάς, αλλά δεν ταυτίζεται με εμάς. Συνεπώς, όσο πιο διαφορετικός είναι ο άλλος, τόσο περισσότερο κέρδος θα έχουμε να μπορέσουμε να τον αποδεχτούμε και να μην τον επικρίνουμε γι΄ αυτό που είναι ή να προσπαθούμε να τον αλλάξουμε.


Κάθε χωρισμός, είναι μια ευκαιρία και μια πρόκληση να μάθουμε να απελευθερώνουμε τον εαυτό μας και τον άλλον. Να μάθουμε να κατανοούμε, να συγχωρούμε και να μαθαίνουμε ότι μέσα σε κάθε τέλος υπάρχουν οι σπόροι για μια καινούργια αρχή. Η ελιά είναι ένας θαυμάσιος καρπός, αλλά για να βγει το πολύτιμο λάδι πρέπει να τριφτεί, να πιεστεί, να συνθλίβει. Μόνο μέσα από την τριβή με την απώλεια και τον πόνο, την επαφή με τον θάνατο- κάθε χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος, με την έννοια ότι τελειώνει μια φάση στην ζωή μας- βγαίνει το πολύτιμο λάδι της εμπειρίας της ζωής, αναπτυσσόμαστε και κατανοούμε τον εαυτό μας καλύτερα.

-Ειναι σκεψεις που ολοι εχουμε κανει λιγο-πολυ, μου φανηκαν καλα διατυπωμενες γι' αυτο και τις αναρτησα-

1 σχόλιο:

elounio είπε...

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΝΑΤ, ΕΥΣΤΟΧΟ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΗΣ. ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΚΑΛΥΨΕΙ ΠΛΗΡΩΣ!! ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΧΩΡΙΖΟΥΝ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ - ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΠΙΚΡΙΑ ΤΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΙΑΤΙ- ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΥΡΩΝΟΥΝ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΔΙΕΓΡΑΨΕ ΓΙΑΤΙ ΣΤΗ ΤΕΛΙΚΗ Ο ΑΛΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΜΑΖΙ. ΩΡΑΙΟ, ΑΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ , ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΡΙΚΟΜΑΣΤΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ, ΣΑΝ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΠΑΛΗΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΗΠΟΡΟΙ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΜΕ ΠΩΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΑΣ ΕΠΗΡΕΑΣΕ Ο ΑΛΛΟΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΕΠΗΡΕΑΣΑΜΕ.
ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΖΑ ΣΑ ΠΑΙΔΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΩΣ ΕΝΗΛΙΚΑΣ ΤΟ ''ΜΙΚΡΟ ΠΡΙΓΚΗΠΑ'' ΜΟΥ ΕΝΤΥΠΩΘΗΚΑΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΛΕΠΟΥΣ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ, ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ,
''ΠΡΙΝ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΩ ΤΑ ΣΤΑΧΥΑ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΤΑ ΚΟΙΤΑΩ ΝΑ ΚΟΥΝΙΟΥΝΤΑΙ ΣΟΝ ΑΕΡΑ ΘΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΞΑΝΘΙΑ ΣΟΥ ΜΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΑΣ...''