Ποσο γρηγορα, με ιλλιγγιωδη ταχυτητα καμια φορα αλλαζουν τα "δεδομενα" απο τη μια στιγμη στην αλλη...στριβεις σε μια γωνια του δρομου και ολα οσα θεωρουσες σωστα ειναι λαθος. Οσα ηταν οι σταθερες σου δεν ισχυουν πια. Οσα εχεις, οσοι αγαπας ότι νομιζες-ολα καπνος. Προσπαθεις ν' ακινητοποιησεις την ασφαλεια σου κι ομως κατι θα σου ξεφυγει, κατι δεν υπολογισες σωστα... Οι μικρες σου ευτυχιες γλιστρουν, συχνα ανατρεπονται βιαιως.
Γι' αυτο το μονο που μπορεις να θες ειναι λιγες στιγμες χαρας. Να τις αναγνωριζεις οταν ερχονται γιατι πολλες φορες δεν ειναι αυτονοητο και να τις χαιρεσαι. Μονος σου αλλα κυριως μαζι με καποιον αλλο γιατι Χαρα που τη μοιραζεσαι ειναι διπλη χαρα.
Αυτη η χαρα ειναι για τον καθενα μας κατι αλλο: η πλατη της αγαπης σου που ανεβοκατεβαινει αναπνεοντας διπλα σου μια νυχτα που ειχες αυπνια.. ενα ταξιδι, η ματια ολο νοημα που σου εριξε ο ανθρωπος σου, το χασιμο μεσα στην τεχνη, τα γελια των φιλων, πεντε-δεκα ουισκι μονοκοπανια, ο ιλλιγος μιας σεξουαλικης επαφης, μια κυριακη στο σπιτι βλεποντας dvd αγκαλια με την αγαπη σου και εξω να βρεχει, το σωμα σου μεσα στη θαλασσα το ελληνικο καλοκαιρι, η μυρωδια της βροχης...Καθε ανθρωπος, αλλη ατζεντα. Ολα μαζι και χωρια. Υπο μια προυποθεση: σημασια εχει ν'αγαπας.
Αυτο ειναι γιορτη, οι στιγμες ισορροπιας μεταξυ χαους και θανατου. σ'ενα λεπτο σκοινι. Οσο αντεξει.
Να αγαπας
Ειναι αυτο που αντεχει πιο πολυ μεσα στην υπαρξη
---δανεισμενο και λιγο τροποποιημενο απο το editorial του lifo(1/4/10)---
1 σχόλιο:
Καλά τα λες αλλά δυστυχώς όταν έχουμε κάτι δεν το εκτιμάμε , μόνο κατόπιν εορτής..
Δημοσίευση σχολίου